کجاست منزلم آخر . . .؟ مقالة

"آذر اگرچه در شکل‌های دیگر شعر فارسی جز غزل هم سرگردانی و پروبالافشانی دارد،اما عمده جولان او در وادی بی‌سروبن غزل است،یعنیدیرینه‌ترین نمود اندیشه‌های احساسی و جوشش و جنبش مهرورزی و شورو شوق شیدایی و فریبایی و همزاد انسان در حال و هیجان درونی و اندوه وافسردگی و غم عشق و شیدایی و ترنم غم و شادی و با حیرت و اندوه جستو جوی حکمت و حیات و کشف معمای مبدا و معاد نیز که دو قلوی به‌همچسبیده آفرینش‌اند که موسیقی آهنگ فریاد ایشان است. آذری بیگدلی گوینده مشتعل و افروخته کلام این مجموعه در شکل‌هایغیر غزلی از جمله قصیده نیز تجربه‌هایی ارایه کرده است که نمونه‌هاییاز آن در همین کتاب دیده می‌شود،اما نزدیک چهارصد غزل ساختهاست و شاید بیش‌تر که قریب سیصدوپنجاه از آن درین آتشکده دیگرآمده است. شعله بازمانده‌یی است از آتش‌دان تذکره‌نویس نام‌دار شاعر و ادیب قرندوازدهم هجری لطفعلی‌بیگ آذر بیگدلی که نیای گوینده نجیب ونژاده‌ی این مجموعه قول و غزل است."