"» حرف‌های مصطفی اسداللهی،متین و شجاعتش در درک وضعیت حقیقی گرافیک امروز قابل تقدیر است،اما کافی است استادانی مانند ایشان نگاهی اجمالی به نحوه داوری‌ها و التفات جشنواره‌ها و بی‌ینال‌های داخلی(در این چند سال)بیندازند تا ببینند کادربندی‌های معلوم و توجه بیش از اندازه به ژانرهای غیرتجاری و گاهی صرفا نقاشانه به گرافیک موجب شده است که طراحان گرافیک به معنای مردمی‌اش نصیبی از جشنواره‌های گرافیک نبرند و راه‌شان را کج کنند و بروند سراغ تولید طبیعی گرافیک میان مردم.
خاطره‌ای که ناتمام ماند (به تصویر صفحه مراجعه شود) وحید شریفیان:رجعت شیوا بنی‌فاطمی در غربت،همان‌طور که خبر از دست رفتن لیلی متین‌دفتری، مارکو و دیگر هنرمندان عزیزی که در این سال‌ها از دست رفته‌اند،تو را به فکر وامی‌دارد،عشقی که با تمامی و در هر لحظه به وطن خود داشتند،و اینکه بیرون از آن می‌میرند."
(
, 
, 
)
