ملخص الجهاز:
"هرچند که در متون دینی مختلف یا حتی در قرآن کریم از واژه وحی به شکلی عام و برای غیر پیامبران مثلا برای زنبور عسل نیز استفاده شده است ولی دقتهای الهیاتی و کلامی ایجاب میکند که کاربرد دقیق و خاص این واژه را که مصداق بارزش همان وحی تشریعی به پیامبران است، تنها و بدون هیچ پسوند فقط برای پیامبران و صاحبان شریعت به کار ببریم و برای غیر آنها،یا پسوند تکوینی و مانند آن(وحی تکوینی)را به کار برده و یا از واژه«الهام» استفاده کنیم که البته درجهای از قوه پیامبری خوانده شده و شاید نوع ضعیفتری از آن باشد.
به نظر منطقیتر،جامعتر و دقیقتر به نظر میرسد:1-تجارب تفسیری،2-تجارب شبه حسی (که خود 5 قسم یا بیشتر اقسام فرعی دارد)،3-تجارب الهامی(که شامل انواع مکاشفه،مشاهده،خواطر،هواجس و دیگر احوال عرفانی و حالات عارفانه میشود)،4-تجارب احیاگر(که شامل نجات یافتن،شفا گرفتن،هدایتشدگی، تغییر دین،رهایی از گناه و امثال اینها میشود)،5- تجارب مینوی(که در ارتباط با حقیقت غایی و موجود متعالی و خداوند رخ میدهد و دارای ویژگیهای متمایز و کاملا منحصر به فردی است که در دیگر انواع تجربهها یافت نمیشود و اتو برخی از آنها را یاد کرده است)،6- تجارب عرفانی به معنای اخص(شامل مشاهدات،تجلیات که از شدت،وضوح و بیواسطگی خاصی برخوردارند و از تجربههای خفیف و ضعیف الهامی متمایزند)،7-تجارب دارویی (Psychedelic/Druginduced) که روح بدون هیچگونه ریاضت و سلوک راه حق یا پیمودن مراحل قرب و کمال،آنها را تجربه میکند و آنها را باید گونهای تجربههای نامقدس و سکولار به شمار آورد که تنها شباهتهایی با تجربههای اصیل دینی و عرفانی دارند،8-تجارب عاطفی (Emotional) /عاشقانه،که شامل تجارب هنری) زیباشناختی (Aesthetic) ،موسیقایی نیز میشوند."