تجربه وجود (وجود از دیدگاه ملاصدرا و هایدگر) مقالة

"3 فلسفه ملا صدرا نیز مانند فلسفه هایدگر، نوعی تغییر نگاه است؛به این معنا که نوع نگاه‌ مفهومی و ماهوی فلاسفه قبلی،کنار گذاشته‌ شده و نوع نگاه وجودی و حضوری و دریافتی‌ جای آن‌را می‌گیرد. بر این اساس است که‌ در فلسفه ملا صدرا،حرکت،عین ذات متحرک‌ است و معلولیت،عین وجود ربطی است و فقط علت در عالم خارج وجود دارد و نیز ضرورت، اقتضای خود وجود است و خارج از آن نیست. 6 نکته اصلی در خصوص ملا صدرا این است‌ که اصالت وجود و تشکیک وجود را نمی‌توان‌ به صورت مفهومی،مقولی و ماهوی فهمید بلکه به ابزاری غیر از عقل ماهوی و مفهومی‌ نیاز است؛این اصول را باید به نحو وجودی و حضوری،دریافت و تجزیه کرد؛مفهوم‌سازی‌ در مرحله بعد از دریافت و تجربه وجودی‌ حضوری قرار داد. 8-هم هایدگر و هم ملا صدرا معتقدند که هر انسانی،یک نوع منحصر به فرد است،نه فردی‌ در تحت یک نوع،بنابراین ارائه تعریف منطقی‌ انسان به«حیوان ناطق»که از سوی ارسطو ارائه شد و در کل تاریخ فلسفه رواج یافت، کافی نیست و حقیقت وجود آدمی را نمایان‌ نمی‌سازد. ملا صدرا بر آن است که ناطق،فصل‌ حقیقی انسان نیست بلکه فصل مشیر است اما فصل حقیقتی هر فرد انسانی،آنگاه که در مسیر کمال قرار داشته باشد،نفس خاص خود اوست‌ و ازاین‌رو،هر انسانی می‌تواند خودش یک نوع‌ خاص و منحصر در فرد باشد. 21 2-نحوه تقریب به وجود در هایدگر و اصولا فلسفه‌های اگزیستانس از طریق لمس اختیار انسان است اما در ملا صدرا از طریق معقولات‌ ثانیه فلسفی."