ملخص الجهاز:
"در یکی از قصاید مسعود سعد،که موضوع آن ستایش پهلوانی و جنگاوری ممدوح است،بیتی به این صورت چاپ شده بود: نور شد حربهء تو از بس خون که زدش بر برخش و پهلو و بر و در قصیده‌ای دیگر بیتی به این شکل: بار منت نشسته بر سر جود زین سبب گشته هر سه حرفش تنگ پیداست که برای نور شدن حربه و تنگ شدن حروف کلمهء جود معنی درستی نمی‌توان یافت،حال اگر کسی بر این مبنا داوری کند که مسعود سعد سلمان دارای ابیاتی با تعبیرات بی‌معنی است،حق شاعر تضییع نشده است؟چنان‌که یکی از شاعران و شعرشناسان بزرگ روزگار ما-شادروان دکتر مهدی حمیدی شیرازی-دربارهء همین شاعر چنین نوشته است: اشعار مسعود سعد حتی در قصاید طراز اول از حشو و زواید و ترکیبات سست و تعقیدهای ناروا خالی نیستند و نیز کلمات در پاره‌ای از ابیات آن‌چنان‌که باید به جای خود نیفتاده یا دست‌کم چنان‌که سزاوار است جایگزین و محکم نشده و جای‌جای به نگینهایی شبیه‌اند که در نگین‌دانهای خود به علت آن‌که درست قالب آنها نیستند می‌لغزند و نوسانهایی دارند که با زبان بی‌زبانی پیوسته از تسامح یا ناتمامی مهارت سازندهء آنها شکوه می‌نماید و خوانندهء سخن‌شناس را به قلب و تعویض و تحکیم آنها دعوت می‌کند.
از خوش‌اقبالی دیوان ناصر خسرو،به دنبال این سوابق و سوائق،صالحترین و شایسته‌ترین صاحب‌نظران یعنی استاد مینوی و استاد محقق عزم خود را برای تصحیح مجدد دیوان،براساس قدیمترین نسخه‌های موجود،جزم کردند و مشترکا به چنین خدمتی ارزشمند به عالم فضل و ادب دست زدند که از عهدهء هیچ‌کس به اندازهء آنان برنمی‌آمد و حاصل کارشان دیوانی است که چاپ اول آن در سال 1353 ش در انتشارات دانشگاه تهران به بهترین صورت به طبع رسید و پس از آن نیز تاکنون چندین بار تجدید چاپ شده است."
(
, 
, 
)
