طنز ایرانی ما (تناسب خنده و عمل ایرانی) مقالة

"درباره پیچیدگی این فرایند، 2 نکته قابل توجه است؛نخست تعارض بین‌ قصد و عمل است،همان چیزی است که قصد شده است؟فرد به دیگری سلام می‌کند و حالش را می‌پرسد اما در واقع،منظورش‌ چیز دیگری و به دست آوردن آن چیز است. علاوه بر این، وجود بستر فرهنگی و تربیت مشترک در هر دو سو باعث می‌شود تا حصول شناخت‌ متقابل در لایه‌هایی قرار بگیرد که هر طرف‌ برای پنهان کردن خود ایجاد کرده است. *خنده در رفتار ایرانی لایه‌هایی که به واسطه 2 عنصر تخالف قصد و عمل و ناخودآگاهی در شاکله رفتار ایرانی‌ به وجود می‌آید،خودبه‌خود باعث شکل‌ خاصی از رابطه او با جهان عینی می‌شود، در این رابطه نمی‌توان به راحتی از ارتباط ذهن با عین سخن گفت؛چرا که عناصر فوق چنین ارتباطی را شکل می‌دهند. نکته قابل توجه‌ این است که وجه درون‌رفت بنابر اصل‌ موجودیت ذهن و در نتیجه به راحتی انجام‌ می‌گیرد اما وجه دوم در تخالف آن اصل‌ بوده و از این‌رو،به سختی انجام می‌گیرد. این بستر است که‌ برای ذهن تعیین می‌کند موجودیت ذهن‌ و معنای خود چیست و بنابر آن،ذهن‌ 2 فرایند فوق را انجام می‌دهد. تأمل به این موارد که‌ همگی تجربه‌ای از آنها را داریم،نشان‌ می‌دهد که موضوع خنده به نحو محض و صرف باعث خنده نشده بلکه عوامل دیگری‌ نیز وجود دارند که بسیار مؤثرتر از خود آن‌ موضوع بوده‌اند. بنابراین لطیفه‌های‌ ایرانی همانند احوالپرسی او،بسیار مهم‌تر از آن هستند که تنها از جهت شوخی و تفریح مورد توجه قرار گیرند و حتی‌ می‌توان گفت اگر کسی بخواهد شناختی‌ از ایرانی به دست آورد،ضرورت دارد تا به‌ لطیفه‌های او گوش دهد*"