نگاه: «دن براون» و نماد گمشده آثارش مقالة

"اما وقتی نویسنده صریحا در داستان شخصی را معرفی می‌کند،که با دانش خود قادر به کشف حقایق پس از مرگ است، این انتظار در خواننده به وجود می‌آید که او نیز با مطالعه کتاب به قسمتی از این علم دست پیدا خواهد کرد. این در گیری تا آخرین فصل‌ کتاب و حتی زمانی که گره اصلی داستان گشوده می‌شود با خواننده است چرا که نویسنده خواننده‌گان را با انبوهی از ابهامات و سوالات بی‌پاسخ رها می‌کند. و در حین داستان،با پیشینه‌ی این بنا و آثار هنری و تاریخی داخل آن آشنا می‌شویم،نماد گمشده نیز همچون دیگر کتاب‌های براون مملو از اطلاعات جدید،رمز گشایی نمادهای و زاویه‌ای تازه‌ برای نگاه کردن به باورهای گوناگون در زمینه‌ی‌ مذهب،انسان،معنویت،ادیان،سیاست،فرقه‌های‌ مخفی و... اما براون در نماد گمشده،به جای‌ بهره گیری از شیوه‌ای جدید و متفاوت برای بستر سازی مناسب اتفاقات رمانش،از همان ابزار رمز داوینچی استفاده می‌کند و این عدم خلاقیت، واکنش‌های منفی زیادی را برایش به همراه آورده‌ است."