ملخص الجهاز:
"اگرچه از بعد اقتصادی و کارآیی،اجتناب از هزینههای مربوط به ساخت و عملکرد ظرفیتهای اضافی و در عوض،سرمایهگذاری پول صرفهجویی شده در جهت کمک به مصرفکنندگان برای کاهش تقاضا از طریق افزایش کارآیی،مطلوب و مفید است،اما در شرایط حاضر،وظیفه عرضهکنندگان انرژی صرفا ایجاد ظرفیتهای اضافی است و نه عطف توجه به موضوع کارآیی انرژی.
مثلا مخارج ضروری"جاری"برای حفظ کارکرد وسایل(مثلا هزینه انرژی)غیرقابل اجتناب تصور میشود،اما مخارج سرمایهای(که شامل مخارج سرمایهگذاری در زمینه کارآیی انرژی نیز میباشد)بهعنوان یک فعالیت اضافی اختیاری در نظر گرفته میشود که تنها زمانی قابل اجراست که سرمایههای اضافی وجود داشته باشد.
بنابراین،میبایست این هزینه اضافی را با این بازده،که در طی سالهای متمادی به دست میآید، مقایسه کرد؛و البته این نوع بازدهی را باید با بازدهی ناشی از دیگر انواع سرمایهگذاری(مثل گذاشتن پول در بانک)نیز مقایسه کرد،اما در عمل نه مصرفکنندگان خانگی و نه مصرفکنندگان صنعتی،حتی زمانی که اطلاعات موردنیاز را در دسترس داشته باشند،به بازدهی به دست آمده از کل دوره عمر یک وسیله توجه نمیکنند، بلکه آنان اغلب خود را به سالهای آینده نزدیک محدود میکنند و در صورتی که هزینه سرمایهگذاری در زمینه کارآیی،طی مدت کوتاهی بازپرداخت نشود،آن گزینه را رد میکنند.
البته در یک اقتصاد آزاد،که الگوی تقاضای مصرفکننده تنها براساس تقاضای مصرفکنندگان فعلی شکل گرفته است،چون نسلهای آتی هنوز به دنیا نیامدهاند و قدرت خرید ندارند،لذا قادر به دستیابی به سهم خودشان از سوختهای فسیلی نمیباشند،اما افزایش کارآیی در مصرف انرژی،از طریق کاهش میزان تهیسازی ذخایر،به آنها کمک میکند تا به حقوق خود دست یابند."