تعزیه وامدار سنت ایرانی است خطاب!

"دکتر صالح‌پور ضمن تاکید بر این‌که شکل‌گیری تعزیه اساسا به مجلس‌ ظهر عاشورا مربوط می‌شود گفت:«واقعه‌ای که در کربلا در سال 61 هجری‌ اتفاق افتاد گرچه واقعه‌ای تاریخی است اما به‌زودی به یک جریان فرهنگی‌ و تعیین‌کننده تبدیل شد،به‌گونه‌ای که کربلا کم‌کم نقطه عطف فرهنگ‌ شیعیان شد و همین مجلس شهادت امام حسین در نسخه‌ها-ورسیون-های‌ مختلف نگاشته شد. فاطمه‌ همراه پرستارش در مدینه باقی مانده و اکنون در شرح درد خود می‌گوید: «خدایا باب من رفت و نیامد در برم‌ دیگر نمی‌دانم چه آمد بر سر باب من مضطرم» در نسخه خور و بیابانک هم فاطمه بیمار را داریم که البته با یک نوع ادبیات‌ دیگر شروع به سخن گفتن می‌کند: «اند وطن غریبم و بیمارم ای پدر کس نیست غیر جده پرستارم ای پدر» دکتر صالح‌پور تاکید می‌کند که گرچه معقول به نظر نمی‌رسد که یک‌ دختربچه 5 ساله آن هم در زمان امام حسین(ع)بتواند این‌گونه حرف بزند ولی این جنبه در تعزیه خیلی هم مهم نیست."