ملخص الجهاز:
"اینک سخن را از قرآن کریم شروع میکنیم و شمهای از موضعگیری قرآن در برابر ادیان، علماء و پیشوایان مذهبی دیگر یاد میکنیم، و سپس به شرح نظرات و دیدگاههای امام میپردازیم: وحدت ادیان الهی از نظر قرآن قرآن، درباره وحدت ادیان آسمانی و اهداف مشترک انبیای الهی بارها سخن گفته است؛ مسلما نظر آن است که ضمن بیان راه خدا و دین حق بگوید این همه اختلاف و تضاد و احیانا عداوت و تخاصم میان پیروان ادیان آسمانی؛ناشی از خود پیروان و پیشوایان این ادیان است، نه اینکه مربوط به ماهیت ادیان الهی و از طرف خدا باشد.
از این آیات سیطره فکری مستکبران بر مستعضعفان و نیرنگهای شب و روز ایشان در گمراه کردن مردم(علاوه بر سیطره اقتصادی و برتری قدرت)آنان استفاده میشود و حتی برخی از اقوام که زیر نفوذ مستکبران خود بودهاند همه باهم با پیغمبران خود مخالفت میکردند و استکبار میورزیدند و گویا به همین علت است که درباره برخی از اقوام به جای مستکبران و ملأ قرآن، کفرا را به قوم نسبت میدهد، از جمله در مورد قوم لوط، گفتار قرآن چنین است:«کذبت قوم لوط بالنذر» 77 ، کذبت قوم لوط المرسلین» 78 ، «فلما جاء ال لوط المرسلون قال انکم قوم منکرون» 79 ."