ملخص الجهاز:
"رشتهکوههای البرز دارای زونهای تکتونیکی چندی میباشند که مرز این مناطق را غالبا گسلهای طولی بزرگ با روند شمالغربی -جنوب شرقی تشکیل میدهد که برخی از آنها در گذشته با زلزلههای مخرب همراه بوده است.
این دره از جنوب به رشته کوه طالقان با ارتفاع 1523 متر در کوه اورازان منتهی میگردد که بدین وسیله از دشت ساوجبلاغ جدا میگردد، از شمال به کوه البرز با ارتفاع 0504 متر از سطح دریا محدود میگردد،این رشتهکوه نیز در حد فاصل دره الموت و درهء طالقان قرار گرفته است،روند کوههای نامبرده شده شرقی -غربی است.
زمینشناسی عمومی: طبق کارهای صورتگرفته توسط کانسر و هوبر(2691)و(5791) Annells در ناحیه البرز و مخصوصا منطقه فوق،شاهد رخنمون واحدهای زیر هستیم: آهکهای کرتاسه بالائی و میانی،آهکهای ژوراسیک بالائی،رس و ماسه همراه با ذغال دورهء لیاس،آهکهای تریاس،تشکیلات آهکی و ماسه پرموکربونیفر و سری تخریبی دولومیتی کامبرین که به صورت راندگی روی تشکیلات دوران سوم قرار گرفته،این روراندگی در شمال جادهء کرج-آبیک-قزوین جنوبی مشخص است.
راستای عمومی آنها باستثنای بعضی از گسلهای فرعی شمال غربی-جنوب شرقی است که از دیرباز فعال بوده و در مراحل مختلف تغییر شکل رشته کوه فعالیت تازهای یافتهاند آنگونه که بعضی از گسلها در گذشته توأم با وقوع زلزلههای مخرب در این منطقه بودهاند.
در این گستره تعدادی گسل اساسی قرار گرفتهاند که به شرح آنها میپردازیم،در ضمن تعداد دیگری از گسلها که محلی میباشند صرفا به نام و ذکر مشخصات محدودی از آنها اکتفا شده است: گسل طالقان این گسل با راستای خاوری-باختری، شمال باختری گسله مشا و جنوب گسله کندوان قرار داشته که بخشهایی از آن توسط Assereto (5691)به عنوان روراندگی گرما بدره مطرح شده ولی افراد دیگری همچون(7691) Dedual و (7691) meyer و(4791) Tchalenkoetal آنرا به عنوان گسله طالقان معرفی کردهاند."