خلاصة:
در بسیاری از اقتصادهای صنعتی،سهم زنان در زمینه خوداشتغالی در حال رشد است در حالی که در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران سهم زنان در زمینه خوداشتغالی پایین می باشد.در میان زنان،بررسی وضعیت زنان سرپرست خانوار اهمیت ویژه ای دارد این مقاله پژوهش تجربی تازه ای درمورد خوداشتغالی زنان سرپرست خانوار و مقایسه آن با زنان سرپرست خانوار مزدبگیر می باشد نتایج نشان می دهد: احتمال خود اشتغالی زنان سرپرست خانوار در مقایسه با همتایان مزد و حقوق بگیر در نقاط شهری ایران: 1-با افزایش درآمد افزایش می یابد؛ 2- در بین بیسوادان و افراد کمتر تحصیل کرده بیشتر است؛همچنین در بین سرپرست خانوارهایی که از سطح تحصیلات بسیار بالایی برخوردارند نیز بیشتر است،ولی در میان گروه هایی که تحصیلات کاردای و لیسانس دارند نسبت به زنان دستمزد و حقوق بگیر کمتر است؛ 3- با سن رابطه مثبت دارد؛ 4- با وضعیت ازدواج سرپرست خانوار(بی همسر در اثر فوت همسر؛طلاق گرفته و هرگز ازدواج نکرده) رابطه مثبت دارد.5- با تعداد افراد خانوار رابطه مثبت دارد.
This article، with use of theory of maximizing utility and Micro data – the plan of sampling of household income-cost in 1382- and with the help logit and probit models، the characteristics of self-employed women and their counterparts in wage and salary jobs are studied.
Women account for an increasing share of the self-employed in many post-industrial economies، but Women’s decreasing share of the self-employed in Iran. This article reviews recent empirical research on self-employment among women، beginning with a comparison of women in self-employment، noting key differences between self-employed women and their counterparts in wage and salary jobs.
The result is that (probability) self-employment is increased with the level of income، age and the status marriage (divorcee widow)، status marriage (single) and the number of members of household.
The probability of self-employment is decreased with the increasing of studies.
ملخص الجهاز:
"از تعداد 126029 نفر خوداشتغالان زن نقاط شهری 7018 نفر در فعالیتهای کشاورزی و مابقی در فعالیتهای صنعت 72698 نفر یعنی 58 درصد کل خوداشتغالی نقاط شهری (که تعداد 57339 نفر حدود 79 درصد آنان در تولید منسوجات میباشند) در این بخش قرار دارند که از تعداد فوق, تعداد 54431 نفر را قالیبافان, گلیمبافان و زیلو بافان دستی تشکیل میدهند, یعنی حدود 43 درصد خوداشتغالی زنان نقاط شهری را تشکیل میدهند در حالیکه همین نسبت برای مردان نقاط شهری 2 درصد میباشد که نشان دهنده توزیع متفاوت زنان و مردان خوداشتغال میباشد؛ تأمین برق, گاز وآب 31 نفر ساختمان 1939 نفر؛ عمدهفروشی و خرده فروشی, تعمیر وسایل نقلیه موتوری و کالاهای شخصی و خانگی12653 نفر که 11060 نفر در خرده فروشی بجز تعمیر وسایل نقلیه موتوری و موتور سیکلت و تعمیر کالاهای شخصی و خانگی فعالیت دارند؛ هتل و رستوران 253 نفر؛ حمل و نقل و انبارداری وارتباطات 1916 نفر؛ واسطهگرهای مالی 80 نفر؛ مستغلات، اجاره و فعالیتهای کسب وکار 1312 نفر؛ آموزش 2673 نفر؛ بهداشت و مدد کاری اجتماعی3288 نفر؛ سایر فعالیتهای خدمات عمومی و اجتماعی و شخصی 17039 نفر؛ خانوارهای معمولی دارای مستخدم1074 نفر؛ دفاتر و ادارت مرکزی 18 نفر و فعالیتهای نامشخص و اظهار نشده 3959 نفر میباشند 1 .
"Trends in Male and Female Self-Employment: Growth in a New Middle Class or Increasing Marginalization of the Labor Force?" Research in Social Stratification and Mobility 15: 209–38."