جام جهانی در جام جهان نما مقالة

"ابر و باد و مه و خورشید و فلک، سیمای ایران،کارخانه‌های وطنی در کارند،تا تو هم«کفش‌ آرژانتین»بکف آری و از هفت شهر عشق بگذری،و در این راه‌ پرنشیب،نشاط از دست رفته و خستگی هزار ساله را با کوکاکولا «تنها نوشابه‌ای که در جام جهانی می‌نوشتند»از سرپا از ته‌گیری‌ «به‌به از این‌روز خوش»که همه در آرژانتین هستیم. صدای هلیکوپتر پلیس را می‌شنیدید که در تمام طول مسابقات در آسمان زمین بازی در پرواز بود که مبادا جماعت یکباره به سرش بزند جایگاه خود را ترک کند و در خندق عمیقی که میان تماشاگران و بازیکنان کنده بودند پرتاب شود. به چشم دیدم که در آن بازی هشتاد هزار نفر گردهم آمدند،بی‌پروا و آزادانه هدف مشخص و خواست نهائی خود را یکصدا و همزمان اعلام‌ داشتند و فریاد برآوردند:«گل»!این آزادی را داشتند که چنین‌ نگویند:لیکن نخواستند استعمارگران داخلی و خارجی که معلوم نبود از کدام مرز وارد زمین بازی شده‌اند،توپ را بربایند و به دست‌ آوردهاشان ضربه بزنند."