بخش ویژه: نقد توهمات تئوریک فلسفه سیاسی غرب در فهم انقلاب اسلامی (گفت و گو) محادثة ومقابلة

"حالا چون بحث احزاب و گروه‌ها و جریان‌ها مدرن است همه اینها وقتی وارد صحنه مبارزه‌ با رژیم شاه برای ایجاد تغییر می‌شوند(من کاری به شکل تغییر ندارم بلکه به ایدئولوژی‌ تغییر کار دارم)آرمانشان یک سلسله تغییرات اجتماعی یا سیاسی در سطح حکومتی بود نه‌ ایجاد یک جنبش بزرگ اجتماعی برای انقلاب و دگرگونی بنیادی برای تغییر نظام؛یک طرف‌ که چپ‌ها و مارکسیست‌ها بودند؛اینها به دنبال ایجاد یک جنبش اجتماعی برمبنای عقیده‌ مارکسیستی یا لنینیستی بودند؛اینکه جنبش‌های اجتماعی چقدر نیاز به بسیج عمومی دارند و چقدر استعداد بسیج عمومی دارند را می‌توان از لحاظ جنبه تاریخی به راحتی تحلیل کرد، اسناد و مستندات وجود دارد؛مضاف بر اینکه جریان‌های مدرن به دلیل اعتقادی که به فلسفه‌ غرب و چپ و راست داشتند عموما به دنبال طبقه پیشرو بودند و نیروهای جدید را طبقه‌ پیشرو می‌دانستند نه نیرهای روحانی را. مردم عموما در شعارهای خودشان برای برهم زدن وضع موجود نشان داده بودند که یک‌ نظام اسلامی می‌خواهند برای همین هم بود که رهبری امام را در سطح وسیع پذیرفتند؛شاید رمز اینکه حضرت امام در بعضی از فرمایشاتشان فرمودند(و حتی در آن نامه‌ای هم که‌ خدمت جناب آقای دکتر روحانی استو به نظر من منشور تاریخ‌نگاری انقلاب اسلامی است‌ و باید خیلی روی آن کار کنیم)که اگر می‌خواهید انقلاب اسلامی را تحلیل کنید سراغ نخبه‌ها نروید،سراغ توده‌ها بروید!بروید انقلاب را از دل شهرها و از زبان پابرهنگان بشنوید علتش‌ این است که نخبگان می‌گویند طبقه پیشرو ماییم پس هرچه سهم از انقلاب وجود دارد مال‌ ماست."