مطلع یک دل نوشته المتفرقات

"چون متأسفانه تجربه‌ها در بعضی از مراکز فرهنگی ما در خارج به خوبی نشان داد که به قول برادر عزیزمان آقای جواد منصوری-که خود،هم معاونت‌ فرهنگی وزارت خارجه را مدتی به عهده داشت و هم‌ در چین و پاکستان سفیر بود-برای این موارد،افراد برجسته‌ای تربیت نکرده‌ایم،و من اضافه می‌کنم که در نمایندگی‌های سیاسی نیز با چنین مشکلی روبرو هستیم. البته صادق‌ باز می‌گشت،ولی دیگر این بار سراغ من نمی‌آمد، گرچه صدای دلنشین او در گوش‌های من همچنان‌ طنین‌افکن است و گویا هم‌اکنون هم صادق لبخند می‌زند و شعری می‌خواند و داستانی نقل می‌کند... راستی هرگز تصور نمی‌کردم که این بار برای‌ صادق«یادواره»بنویسم،گرچه خود او،دو سال‌ پیش،در لاهور،به برادر دانشجویی که از هیأت‌ ایرانی عکس می‌گرفت-به نظرم نام وی‌[دکتر] مجید شهشهانی بود-گفت:«بیا یک عکس دو نفره‌ هم از من و استاد،زیر عکس امام بگیر تا اگر شهید شدم،حاج آقا در یادواره من آن را چاپ کند،چون‌ استاد یادواره‌های خوبی می‌نویسد،اما از من بنده‌ خدا چه بنویسد؟!»..."