ملخص الجهاز:
"اگر در لالایی آرامش و سکون هدف است،در ترانهء نوازش شور و هیجان و حرکت منظورنظر است: دختر گیس و دختر گیس/ دختر هست و شوهر نیست/ دختر گیس و دختر گیس/ شوهر هست و وقتش نیست/ برای پسر: رود فندق دهنت/ حریر چینی بدنت/ قوس و قزح ابرواکت/ نرگس تر چشمونکت/ همچی که لب میجنبونی/ دل همه رو میلرزونی/ در ترانههای نوازش،از غم و اندوه و اضطراب خبری نیست،شوق و پویایی و آرزوست که بهنمایش درمیآید: چیتان چیتان بالاشه/ دو سوسک نقره پاشه/ ییگزونیم قباشه/ مخمل زری کلاشه/ همه عالم بدونین/ آمیزو حسین آقا شه/ در اینگونه از ترانهها بهطور معمول،مضمونهای شعر،ربط معنایی و منطقی چندان باهم ندارند،اما طنز شیرین حاصل از همین بیربطی از یکسو و ضرباهنگ،موسیقی و حرکت از سوی دیگر،تشخص و جاذبهای ویژه به آنها داده است: * پسر نار و پسر به/ پسر سلب"سرو"دم ده/ پسر مرواریپوشه/ پسر دوماد عموشه/ * خانم ناز و خانم ناز/ روبندهت بالا ننداز/ روبندهت خاکی میشه/ ننهت فهمیده میشه/ بابات شکزده میشه/ بهشاه عریضه میشه/ بهحاکم گفته میشه/ دیگه کارمون نمیشه/ نمیشه که نمیشه/ نکته جالب اینکه برخی نمونهها-همچون نمونهء بالا-اشارات اجتماعی و تاریخی دارند: * ستارهها دراومد/ آقای بچهم نیومد/ ترسم که یاغی باشه/ فکر بچهم نباشه/ * آقون باقون لب تو/ شکر پنیر قد تو/ کجا بیارم زن تو/ شیراز که کوروموره/ لندن که راهش دوره/ برای ظل سلطون/ دختر از فرنگ میارن/ برای تو فشنگ میارن/ همایونی به ترانههای داستانی یا داستانکها،یا بهتعبیر صادق هدایت«متل»ها،عنوان خود برگزیدهء«روایی»ها را داده است."