"همه دانشمندان شیعه بر این اعتقادند که آگاهی پیامبر و امام از غیب، ذاتی و بدون تعلیم الهی نیست و چنانچه کسی علم امامان را ذاتی و بدون تعلیم الهی بداند، امامان(ع) را از دایره بشر بودن خارج دانسته و برخی از صفاتی را که اختصاص به خدا دارد، بر آنان ثابت می‌داند.
بلکه به تعلیم الهی از راه وحی و یا آموختن از پیامبر و امام قبل است 1 روایات و گفتارهای دانشمندان و مفسران درباره علم غیب بعد از جنگ جمل حضرت علی(ع) در بصره خطبه‌ای خواند و ضمن آن از برخی حوادث آینده خبر داد.
6 علامه طباطبایی در تفسیر المیزان متذکر شده: «خداوند ذاتا از غیب آگاه است و هرجا پیامبر(ص) آگاهی خود از غیب را انکار می‌کند، می‌گوید: علم غیب ندارم و معنای آن این است که مستقلا و ذاتا عالم به غیب نیستم و هرچه می‌دانم از جانب خدا به من آموخته شده است»."
(
, 
, 
)
