خلاصة:
برخی تحقیقات در زمینه مساله نمایندگی به مطالعه نقش سیستمهای کنترلی در رابطه با مالکان و مدیران پرداختهاند.در این تحقیق رابطه بین دو مکانیسم کنترلی،یعنی افشای اختیاری(مکانیسم کنترل خارجی)و مدیران غیرموظف(مکانیسم کنترلی داخلی)،که تقلیلدهنده مشکلات نمایندگی میباشند،مورد مطالعه قرار گرفت.به همین منظور نمونهای از شرکتهای تولیدی حاضر در بورس که صورتهای مالی و گزارش فعالیت هیات مدیره مربوط به 29 اسفند سال 1385 را منتشر کرده بودند،انتخاب و در نهایت شامل 239 شرکت گردید.افشای اختیاری توسط 71 شاخص که در مطالعات قبلی نیز بکار رفته است با اعمال تعدیلاتی تعیین گردید.نتایج تحقیق نشان داد که مدل بکار رفته،20 درصد از تغییرات افشای اختیاری را که در حدود یافتههای قبلی نیز میباشد،بازگو میکند.این در حالی است که رابطه معنیداری بین افشای اختیاری و مدیران غیرموظف یافت نشد.این مطالعه حرکتی در جهت تحقیقات آتی با محوریت افشای اختیاری است و بر موضوع شفافیت در بازار سرمایه تاکید دارد.
Some researches made in the field of agency problem issue، deal with the role of control systems regarding owners and managers. In this research the relationship between the two control mechanisms، namely the voluntary disclosure (external control mechanism) and outside directors (internal control mechanism)، which are reductive of agency problems، has been studied. For this reason، a sample consisting of 239 manufacturing companies listed in Tehran stock exchange (TSE) which have published financial statements and Management discussion and analysis report for 20 March 2007 was taken. Voluntary disclosure has been identified by 71 revised Indexes applied in previous studies. Results show that، the applied model describes 20 percent of changes in the voluntary disclosure that is as about the previous findings. However، there was no significant relationship between voluntary disclosure and outside directors. This study is a movement towards the future researches regarding the voluntary disclosure، and emphasizes the transparency in capital markets.
ملخص الجهاز:
"در این تحقیق رابطه بین دو مکانیسم کنترلی،یعنی افشای اختیاری(مکانیسم کنترل خارجی)و مدیران غیرموظف(مکانیسم کنترلی داخلی)،که تقلیلدهنده مشکلات نمایندگی میباشند،مورد مطالعه قرار گرفت.
طبق برخی از مطالعات(برای مثال،اندرسون و ریب،2003 و 2004؛پارک و شین، 2004)ریسک تبانی بین سهامداران کنترلی(عمده)و مدیران غیرموظف وجود دارد،و این وضعیت بهطور بالقوه ممکن است منجر به تضعیف ایفای نقش مکانیسمهای کنترل گردد.
از سوی دیگر افشای اختیاری یک مکانیسم کنترل خارجی است که میکوشد مشکلات بین سهامداران عضو(دارندگان اطلاعات نهانی)و غیرعضو را از طریق فراهم کردن اطلاعات مربوط به نتایج مالی و غیرمالی کاهش دهد.
ماتولسی و چااو(2007)به این نتایج رسیدند که ارتباط مثبتی بین ترکیب اعضای هیات مدیره و افشای اختیاری اطلاعات شرکتها در گزارشهای سالانه وجود دارد[14].
پاتیلی و پرنسیپ(2007)نشان دادند که یک رابطه مثبتی بین نسبت مدیران مستقل در هیات مدیره و میزان افشای اختیاری وجود دارد[16].
آزمون فرضیه و نتایج آن برای آزمون فرضیه از مدل رگرسیون چند متغیره به شرح زیر استفاده میشود: (به تصویر صفحه مراجعه شود) که در آن (DSCORE) میزان افشای اختیاری شرکتهای مورد بررسی است که به صورت تابعی از متغیرهای توضیحی؛ (OUTSID) مدیران غیرموظف، (LSAL) اندازه شرکت، (LEV) اهرم، (ROI) سودآوری، (LABC) فشار کارکنان، (ROWNDIF) درصد سهام تملکشده توسط سهامداران خرد(سهام شناور)،میباشد.
همانگونه که در نگاره 5 ملاحظه میشود،ضریب 04/0-در سطح خطای 23/0 آماره t بیانگر عدم معنیداری رابطه منفی بین نسبت مدیران غیرموظف و افشای اختیاری میباشد.
نتایج آزمون رگرسیون چند متغیره (به تصویر صفحه مراجعه شود) ضریب 0005/0 در سطح خطای 118/0 آماره t بیانگر عدم وجود رابطه مثبت بین نسبت حقوق باقیمانده(سهام شناور)و افشای اختیاری میباشد."