ملخص الجهاز:
"برای مثال دینوسورها بیشتر از خزندگان کوچکتر مانند سوسمارها به نابودی کشانیده میشوند و از آنجا که سوسمارها توانستهاند از مرز کرتاسه-ترسییر بگذرند،این موضوع موجب شده که این انگاره را برای بیان نابودی جانوران بزرگ بکار گیرند و عنوان کنند که«هیچ خزندهای سنگینتر از 52 کیلو گرم نتوانسته است دوره کرتاسه را پشت سر گذارد»![5] در اینجا ضروری است گفته شود که اثر تابش یونی یعنی پلاسما در خشکی بیش از دریاست.
انگارهای عنوان شده که برای مثال اگر زبانهای 000،01 برابر آنچه که تاکنون دیده شده،از خورشید به سوی زمین برسد،و یا ذرههای پرانرژی به هوا کره برسند،زیستمندن دچار نارسایی و سرانجام نابودی خواهند شد و گفتهاند که در پایان کرتاسه چنین رویدادی وجود داشته است و از آنجا که اثر نور فرو بنفش تنها برای 01 سال دوام دارد،بنابراین،برای نابودی کافی نیست و باید این انگاره را رها کرد یا بهای کمتری به آن داد.
در لایههای یخ که در قاره جنوبگان در نزدیک قطب جنوب مورد آزمایش قرار گرفت،مقدار زیادی ایریدیوم را یافتند که با توجه به سن یخ لایهء نتیجه گرفته به علت رویداد بزرگ برخورد دنبالهدار به زمین در خاور سیبری بوده است(در سال 8091)،و محاسبه کردند که جرم آسمانی باید بیش از 0/61 کیلومتر قطر داشته باشد[61]اکنون به نوعی نتیجه گیری ترکیبی رسیدهاند که چه بسا،برخورد شخانهها و تشدید فعالیت آتشفشانی پیامد آن،باهم موجب نابودی بزرگ زیستمندان پایان کرتاسه شدهاند."