ملخص الجهاز:
در عنوانی با نام دیکتاتور هنر،مؤلف به داوید و وضعیت هنر در قرن هجدهم پرداخته است.
مولف سپس به مانه و کافه‌های پاریس پرداخته و وی را واسطی میان رئالیسم و امپرسیونیسم می‌داند.
مایر در بحث مربوط به پل سزان که او را پدر هنر مدرن می‌نامد،وی را ستاینده‌ی تکنیک کادرک دانسته که توسط کوربه استفاده می‌شد با این‌حال هرچه کوربه کاردک را با ملاحظه‌ی معینی به‌کار می‌برد،زان در اوایل کار کاردک خود را با مواد رنگی انباشته می‌کرد.
سپس به هنر در قرن بیستم اشاره می‌شود،قرنی که هنر همگام با تغییرات دنیا اغلب از آن جلو افتاده و نه فقط وضعیت دنیا را بازتاب داده است بلکه گاهی اوقات آنها را پیش‌تر خبر داده است.
به‌نظر مایر پیکاسو در میان تمامی هنرمندان هنوز مدرن‌ترین آنها است.
در بخشی دیگر گوتیک مورد توجه قرار گرفته و علاوه‌بر هنر گوتیک به هنرمندان امریکایی و فرانسوی پرداخته می‌شود.
(
, 
, 
)
