قرآن و فاطمه (ع) مقالة

"احمدبن حنبل به ده سند نقل کرده که این آیه درباره اهل‌بیت پیامبر(ص)، یعنی فاطمه(س) و شوهر و فرزندانش نازل شده است. طبرانی از انس نقل می‌کند که رسول خدا(ص) بارها این آیه را در حق فاطمه و خانواده‌اش تکرار نمود. بیضاوی نیز آورده است که روزی اهل‌بیت رسول‌الله(ص) زیر کسا جمع شدند و این آیه نازل شد4. دقت در این خطبه آشکار می‌سازد که آن حضرت در عین قرارداشتن در شرایطی خاص از جفای پیروان پدرش و ظلمی که درباره همسرش روا داشته و حق او را غضب کرده‌اند، در عین صلابت چنان با آیات قرآن مأنوس است که در میان کلامش به فراخور عبارات آن، آیاتی از قرآن را بدون مکث و درنگ و بدون اشتباه و جابه‌جایی ادا می‌کند. برای یادآوری زحمات پدرش و رسالت آن حضرت آیه 128 توبه را متذکر می‌گردد که می‌فرماید: لقد جائکم رسول من انفسکم عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم بالموءمنین روءف رحیم9."