ملخص الجهاز:
"بطور مثال"دیوید شبلر"نویسنده یهودی که مقالاتش را در روزنامه"نیویورک تایمز"منتشر میسازد،تا بحال نشنیدهام که با فلسطینیها در اردوگاههای پناهندگان و یا با دانشجویان دانشگاه"بئرزیت"و یا با فلسطینیهائی که منازلشان مورد هجوم واقع شده و پدران و فرزندانشان در قید اسارت واقع شدهاند،مصاحبهای ترتیب داده باشد و هیچ خبرنگار و روزنامهنگار مشهور امریکا تاکنون راجع به مسئله شکنجه فلسطینیها سئوالی نکرده و مطلبی ننوشته است.
فشار صهیونیزم و اهمال اعراب سئوال مطرح شده این است که چرا ناشرین روزنامههای آمریکائی همچنان به بیان واقعیتی از یک سو ادامه میدهند و خوانندگان همچنان این واقعیت را بدون هیچگونه شک و تردیدی میپذیرند؟دکتر لیلنیتال میگوید دلائل بطور وضوح نشان میدهد که رسانههای تبلیغاتی،هواداران اسرائیل را مورد حمایت قرار داد و با اعراب به دشمنی بر میخیزند.
بطور مثال یکی از نمایندگان یک دفتر انتشاراتی در نیویورک که یکی از معدود افراد غیر یهود در مراکز انتشاراتی است به من گفت"اخیرا با برخی از اعرابی که به من گفتند سرمایهای در اختیار دارند و میخواهند یک مرکز انتشاراتی تامین کنند،ملاقات نمودم ولی آنها میگویند که مایل نیستند جز کتبی در مورد فنون و آداب هیچگونه کتاب سیاسی منتشر نمایند.
وی همچنین میگوید"رسانههای تبلیغاتی و فرستندههای تلویزیونی و فرستندههای تلویزیونی آمریکا بعد از شدت یافتن بمبارانهای اسرائیل،تصاویر قربانیان فلسطینی و لبنانی را نشان دادند و مثالهای دیگری دال بر عدم تعادل در بخش اخبار بشرح زیر وجود دارد در خلال پنج روز اول جنگ،سه فرستنده مشهور تلویزیونی آمریکا نظریات مناخیم بگین نخست وزیر سابق اسرائیل را(که در حین پخش اخبار تصویری،12 بار بر صفحه تلویزیون ظاهر شد)عینا منعکس ساختند،ولی در مقابل فقط یک مصاحبهء تلویزیونی آقای یاسر عرفات در مورد حوادث بمباران را پخش نمودند."