ملخص الجهاز:
"بر روی سفال تپه سبز شوش52«دو نفر که نحوه پوشش و فرم ظاهریشان نشان میدهد زن هستند، به طرز بسیار زیبا درحالیکه ماسک بر صورت دارند و تکه پارچهای بر چوب،یا نی بلند و باریک نصب کردهاند در حال اجرای یک مراسم دیده میشوند، در این تصویر به وضوح میتوان دریافت که هنرمند در تپه باستانی سبز در شوش با ادامه نقش بر بدنه سفال،یک مراسم آیینی که برای درو محصولات، یا نوعی جشن شادانی بوده را به تصویر کشیده است.
اندکی دورتر در شمال ایلام یکی از بینظیرترین سفالهای منقوش(انسانی)با بار مفاهیم بسیار غنی در کنار یک چادر مشکی خیمهای فرم،در یک حرکت موزون،منسجم و شکیل در کنار چادر را شاهدیم که میتوان از نحوه قرار گرفتن پاها، همردیف بودن شانهها،اندازه افراد و نوع پوشش و نیز نحوه نگاه همسوی آنان به سمت چپ که اغلب در بیشتر تصاویر مناطق باستانی ایران هنرمندان از این شیوه بهره جستهاند،استنباط کرد.
نتیجهگیری بررسیهای انجام شده بر روی نقوش سفالینههای گلین در دوران باستانی ایران از کهنترین ازمنه تا هزاره اول قبل از میلاد نشان میدهند که هنرمند عهد کهن آگاهانه،و با ظرافت و دقت بینظیری در ترسیم این اشکال کوشیده است و در کنار انگیزه زیباپسندی و جلوهپردازی سفالهای گلی،مفاهیم مذهبی،قومی،قبیلهای، اساطیری و جادویی بسیاری را بیان داشته است.
تصاویر سفالهای گلین تپه باستانی سبز دز شوش با بازوان گشوده و با فاصله دو بازو از هم،با نقوش سفالهای سیلک در کاشان و تپه سگزآباد و زاغه در دشت قزوین و تپه حصار دامغان که در آن بازوان افراد از شانهها عبور د اده شدهاند،متمایز میسازد،نمایش گروهی از رقصندگان مرد بدون تنپوش در تل جری نیز از موضوعات جالب توجهی است که هنرمند باستان آن را طی یک مراسم آیینی نمایش داده است."