ملخص الجهاز:
"»(ص 24) اما علیرغم سودمندی سفرنامههای غربیان درشناخت فرهنگ گذشتهی ایران نکتههای مهمی راباید در استفاده از آنها پیش چشم داشت: سفرنامهها را باید تنها به عنوان منبع اطلاعاتی درنظر گرفت.
ازسوی دیگر اطلاعات فراوان موجود در سفرنامههابراساس مشاهدات سیاحان از یک یا چند مورد خاص واحیانا استثنایی است و بنابراین قضاوت دربارهی درستییا غلطی آنها تنها با مقایسهی تطبیقی منابع ممکنمیشود.
در جای دیگر کتاب چنین آمده است:«البته بایدتوجه داشت که اگر در گذشتهها(و حتی در برخیخانوادههای سنتی امروز)چنین امری[ننگ دانستنفرزند دختر]صادق بوده اما عمومیت نداشته است وهرگز نباید به صورت یک اصل کلی و رایج،همچونآنچه که در میان اعراب جاهلی رواج داشته از آن سخنشناخت و تحقیق موشکافانهدربارهی این منابع بکر و دست اولدر مردمشناسی اهمیت بسیار زیادی داردو به منظور بررسیتغییر و تحول فرهنگی میتواندمورد استفاده واقع شود از اهداف مهم سفرنامهها،شناخت ویژگیهای فرهنگ غیر خودی است گفت،بهویژه که با گذشت زمان،تغییرات کلی در ایننگرش حاصل شده است."