پایان تاریخ یا بحرانی تازه؟ مقدمة ومراجعة

"اما آیا نظام بازار آزاد و لیبرال دموکراسی آخرین‌ مرحله از تاریخ نهادینه‌اند و یا آنکه احتمال قوی وجود دارد که سازمان‌های‌ اجتماعی جدیدی در آینده ظهور کنند و جایگزین این دو شوند؟هنگامی که ما در مقام جامعه‌شناس در مورد مرحله‌ی بعدی تاریخ اندیشه می‌کنیم اینها مهم‌ترین مسایل ما خواهند بود. فوکویاما معتقد است که ما در پایان تاریخ به سر می‌بریم زیرا نظام بازار آزاد و لیبرال دموکراسی به انبوهی از مشکلات انسان‌ها پایان دادند و اینکه‌ این دو کارآمدترین سیستم‌های اجتماعی در جهت برآورده کردن خواسته‌های‌ انسان‌ها و به رسمیت شناختن آنها توسط همدیگراند. نابرابری‌های فاحش هنوز وجود دارد و این نابرابری‌ها مشروعیت نظام بازار آزاد و لیبرال دموکراسی را زیر سؤال می‌برد کمونیسم‌ در مورد نحوه‌ی اداره‌ی یک جامعه صنعتی‌ پاسخی بلندمدت ارائه نکرده است، اما این امر به معنای آن نیست‌ که لیبرال دموکراسی‌ از عهده‌ی این کار برآمده است‌این مسئله دلیل بسیار مهمی است که چرا لیبرال دموکراسی آن‌گونه که‌ امروزه ادامه حیات می‌دهد نمی‌تواند پایان تاریخ باشد،بلکه در عوض پایان‌ یک دوره‌ی خاص تاریخی است-به طور مثال پایان عصر صنعتی شدن. فوکویاما در خصوص به رسمیت شناختن ناکافی مسئولیت‌هاالگوی سیاسی لیبرال دموکراسی‌ بر حقوق فردی تأکید می‌کند اما در خصوص حقوق گروه‌ها و یا مسئولیت‌های آنها چیزی نمی‌گوید اقتصاد کشورهای آلمان و ژاپن‌ از آن جهت موفق شده‌اند که بر نظام بازار آزاد به منزله‌ی نهاد مسلط اقتصادی بیش از حد اتکا نکردند در جوامع لیبرال حساسیت کمی به‌ خرج می‌دهد."