ملخص الجهاز:
"(ص 62)هوفه با اذعان به سابقۀ نظریۀ قرارداد اجتماعی از هابز تا کانت،بر این تحقق جهانی که عدالت در آن حکم براند،تمنا و در عین حال تکلیفی است که جملۀ انسانها از هر فرهنگ و زمانهای بر آن اتفاق دارند هوفه،فایده باوران را به فراموشی و سکوت در برابر حقوق فردی با بزرگ جلوه دادن خوشبختی خلق متهم میکند عقیده است که جان راولز مهمترین و مؤثرترین شخصیتی است که نظریۀ قراردادها را جان دوبارهای بخشید.
(ص 84)اگر چه ایدۀ نو لیبرالی حکومت کمینۀ فون هایک در کلیت خود مورد پذیرش هوفه است اما عدالت خواهی او ایجاب میکند تا همزمان ایده یا مفهوم«حکومت پرستار و غم خوار»فورست هوف(-1938)را نیز مد نظر قرار دهد و از این حیث همانند جان راولز دغدغۀ تأمین اجتماعی اقشار آسیب پذیر را در سر داشته باشد و با توجه به اینکه تکامل عدالت در مبادله،نیازمند عدالت جبران ساز یا تصحیح کننده است(ص 87)،به جایگاه و ساماندهی عدالت اجتماعی در اندیشۀ نو لیبرال دموکراسی بیندیشد.
(ص 98) هوفه در چارچوب جمهوریت یعنی نظامی حقوقی-دموکراتیک با تعهد&%08410EOKG084G% کتاب با طرح هم پیوندیهای فرهنگی به سرچشمۀ ایزدی عدالت میپردازد تا با نشان دادن پیوند ژرف میان میراث بشری و سرچشمههای ایزدی عدالت، به ریشههای عمیق بشری-الهی عدالت راه برده و آثار آن را در گفتمان میان فرهنگی عدالت باز نماید به عقیدۀ هوفه،در چارچوب یک نگرش انتقادی فراپوزیتیویستی تنها آن هنگام میتوان به طور منطقی از حق طبیعی دفاع کرد که طبیعت به عنوان مرجع هنجار ساز در نظر گرفته شود نسبت به قانون،تقسیم قوا،دموکراسی و حقوق بشر؛در برابر دو ایدۀ مخالف، جهانگرایان افراطی( hyper-globalist )و از دیگر سوی طرفداران حکومت فراگیر کمینهای( gobal ultraminimal state )؛از جمهوری فدرال جهانی دفاع میکند."