سه ترانه از اسماعیل خوئی الأدب والفن

"چرا آخر نمی‌خواهی مرا تو؟ تو با من بی‌منی،وین درد من نیست: تو با من بی‌منی،من بی‌تو با تو. بیست و یکم فروردین 15-تهران غمین یکم همین دل مانده،سیبی نورس،از من که در باغ تو نپذیرد کس از من. غمین تنها یکم،ای عشق!ترسم سراغت را نگیرد کس پس از من. دهم اردیبهشت 15-تهران که گر هست آدمی... که گر هست آدمی،در عالم توست."