ملخص الجهاز:
"دماغ کشیده، پوست سفید و «چرب زبانی» نوشتۀ مونگو پارک در سال 1795،یک جراح جوان اسکاتلندی به نام مونگو پارک از سوی انجمن افریقا در لندن مأموریت یافت تا مسیر واقعی رودخانۀ نیجر را بپوید.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) وقتی به دروازۀ قصر شاه رسیدیم بلد و مترجم من هردو بنا به رسم صندلهای خود را از پای درآوردند؛بلد من نام شاه را به صدای بلند بر زبان آورد و آن قدر آن را تکرار کرد تا شاه از درون پاسخ گفت.
او گفت که فکر میکند امکان ندارد که یک آدم باشعور خطر چنان سفری را فقط به خاطر دیدن یک سرزمین و مردمانش به جان بخرد؛اما چون به او پیشنهاد کردم که خورجین سفر و متعلقاتم را نشانش بدهم قانع شد؛و آشکار بود که بدگمانی او ریشه در این اعتقاد دارد که هر سفید پوستی باید بنا به ضرورت یک تاجر باشد.
{Yبقیه از صفحه 18Y} در مقالات با شاه مقداری مهرۀ زینتی و کاغذ تحریر با خود بردم،چون رسم بر این است که بهنگام کسب اجازۀ مرخصی هدیۀ کوچکی داده شود.
بر این محبت خویش لطف بزرگتری نیز افزود و مؤدبانه گفت که گرچه رسم است تا خورجین هر مسافری که از قلمروش میگذرد بازرسی شود ولی درمورد من آن رسم اجرا نخواهد شد؛و افزود که هر وقت که بخواهم اجازه دارم تا حرکت کنم.
سپس در بازوهای یک«تین» )enat( ،درحالیکه یک دستش را بر شانههای پهن او قرار داده و دست دیگرش در پنجۀ پهن او قفل شده،شبیه والسهای خود ما اروپائیها،یا به تقلید از رقصهای پولکا به رقص میپردازد و تمام زیبایی و عظمت نژاد خودش را به حضار ارائه میکند."