"تا یک نفر که نسبتی با موسیقی داشت و نه قواره‌اش با این هنر هم‌طراز می‌شد،از راه رسیدن و افاضاتی حادث کرد بحث‌برانگیز.
اکنون دیگر آنچه می‌رفت،تنها بر پاشنهء سیاست نبود،بلکه این موسیقی بود که به بوتهء بازنگری سپرده می‌شد؛یعنی همین مختصر دل‌خوشی می‌رفت از دست‌ها ستانده شود.
آیا صمیمیتی با موسیقی داشت و یا خصومتی در میانه بود؟و این،دل‌شوره این ایام من بود که می‌بایست قلمی می‌شد.
-و اما از این شماره بخش جدیدی با عنوان"تاریخچهء گالری‌های تهران"به قلم داریوش کیارش به مطالب تندیس افزوده شده که در شماره‌های آتی پی گرفته می‌شود؛تأمل در این بخش تازه را به همه دوستان توصیه می‌کنم.
*محمد ابراهیم جعفری،متولد 91 دی 9131 بروجرد حق او بر گردن هنرآموزان چهل سال اخیر مبرهن است.
هنر او و ادب او تداوم حیثیت نقاشان شاعر این سرزمین است.
خیل عظیمی از دانشجویان هنر این سال‌ها را با ادبیات آشنا کرد.
هفتاد سال تجربه را در هنر و ادبیات با جوانان تقسیم می‌کند."
(
, 
, 
)
