خلاصة:
عاشورا حماسه‌ای بی‌نظیر در تاریخ بشری است که نامش تداعی گر نام بزرگ پرچم‌دار آزادی،آزادگی و ظلم ستیزی،حسین بن علی(ع) است.شخصیتی محوری و بی‌بدیل که جان‌های مشتاق و آزادی خواه از هر زبان و ملتی را مجذوب خود ساخته و با جاری شدن بر زبان اهل ذوق و ادب جاودانگی آن‌ها را رقم زده است.اما بی‌شک هرکسی به چشم خاکی خود این شخصیت الهی را می‌بیند،به عقل محدود خود آن را درک می‌کند و به زبان قاصر و در حد بضاعت خود آن را توصیف می‌کند.اما در نوع نگاه اهل ادب به عاشورا و شخصیت‌های حماسه آفرین آن عوامل متعددی از جمله شرایط سیاسی و اجتماعی و...مؤثر است.این مقاله به بررسی اشعار برجستهء برخی شاعران عاشورا سرای صد سال اخیر در زبان فارسی و عربی می‌پردازد،از این‌رو بررسی زاویهء نگاه آنان به عاشورا،حماسهء عاشورا و حضور سالار شهیدان(ع)در کربلا،عاطفهء غالب بر اشعار، فضایل و ابعاد گوناگون شخصیت امام(ع)و بررسی ویژگی‌های مشترک اشتعار عاشورایی در ترسیم سیمای امام(ع)از جمله دستاوردهای مقالهء حاضر است.
ملخص الجهاز:
"دورهء جدید،سال دوم،شمارهء 3،زمستان 9831سیمای امام حسین(ع)در شعر عاشورایی معاصر فارسی و عربی
این مقاله به بررسی اشعار برجستهء برخی شاعران عاشورا سرای
از دیگر سو،شاعران عربی زبان بیش از شاعران ایرانی در اشعار خود به تبیین
مؤید این مطلب است که شاعران عرب در توصیف شخصیت امام،به دنبال ارائهء
نمودار زیر مبین نوع و میزان فضایلی است که شاعران ایرانی و عربی در
یکی از ابعاد شخصیتی امام حسین(ع)مظلومیت ایشان است که
مظلومیت،عشق،شجاعت مهم‌ترین عناصر تشکیل دهندهء شخصیت امام در اشعار عاشورایی فارسی است که نمودار کاملا مبین تفاوت کمیت هریک از
بعد فردی و اجتماعی شخصیت امام حسین(ع)و میزان رویکرد شاعران دو
نیست که شخصیت امام در شعر فارسی معاصر نیز حضور برجسته‌ای داشته و دارد.
بیانگر شخصیت امام حسین(ع)در شعر فارسی است:تا بشکند سکوت زمان را رسول صبح گلبانگ خون به مسجد آدینه می‌زنداز رعد و برق شب شکنش بید مشک پیر آتش درون خرقه‌ی پشمینه می‌زند
گرایش نمادین ادبیات عاشورایی در دو زبان عربی و فارسی است.
منحصربه‌فرد شعر عاشورایی فارسی است که در گذشتهء این زبان نیز سابقه داشته
تمایز میان دو ادبیات است و نوعی بیان لطیف از شخصیت امام به شمار می‌رود.
کاربرد واژهء شاه برای معرفی شخصیت امام حسین(ع)است.
می‌دهد درحالی که شاعران فارسی‌زبان در حرکتی هماهنگ،بعد فردی و اجتماعی شخصیت امام(ع)را در شعر خود مطرح می‌کنند،در شعر عربی صفات
مقایسهء شعر عربی و فارسی در ترسیم سیمای امام(ع)،حاکی از آن است که"
(
, 
, 
)
