ضرورت نوآوری در روش های تربیت دینی از منظر مبانی علمی، دینی و فلسفی مقالة

در جامعه معاصر، فرآیند تربیت دینی نیز باید همگام و متناسب با تغییرات روز پیش رود تا بتواند جوابگوی نیاز مخاطبان خود باشد. این امر، بازنگری، تجدیدنظر و نوآوری در شیوه ها و روش های تربیت دینی را ضروری می نماید. هدف از تدوین این مقاله، بررسی دلایلی است که وجود نوآوری در روش های تربیت دینی را ثابت می کند. روش پژوهش در قالب مطالعه موردی با استناد به منابع روایی و علمی است و تلاش شده تا با استفاده از این منابع، ضرورت نوآوری در تربیت دینی از منظر مبانی دینی، فلسفی و علمی مورد بررسی قرار بگیرد. نتیجه این پژوهش نشان می دهد که نوآوری در تربیت دینی به لحاظ دینی، فلسفی و علمی مورد تاکید است و بر اساس این مبانی، لازم است که به بحث نوآوری در تربیت دینی بیشتر توجه شود.

روش پژوهش در قالب مطالعه موردي با استناد به منابع روايي و علمي است و تلاش شده تا با استفاده از اين منابع، ضرورت نوآوري در تربيت ديني از منظر مباني ديني، فلسفي و علمي مورد بررسي قرار بگيرد. اگر تربيت ديني بتواند از نظر محتوا،‌ اجرا و روش‌‌ها با نيازهاي جديد کودکان و نوجوانان منطبق شود و با خود نوآوري و تازگي را به همراه داشته باشد،‌ گام مؤثري براي جذب نسل جوان به دينداري و دين برداشته است. بنابراين، نکته مهم اين است که روند تربيت ديني با توجه به ضرورت‌‌هاي زمان چگونه بايد پيش برود و اصولاً آيا نيازي به نوآوري در اين ساحت تربيتي احساس مي‌‌شود و يا بالعکس، اين روند بايد به همين شکل و صورت موجود باقي بماند؟ شناخت جنبه‌‌هاي نظري و تئوريک و ضرورت‌‌هاي نوآوري در عرصه‌‌هاي مختلف، از جمله در تربيت ديني تأثير زيادي در کاربرد صحيح و به موقع نوآوري‌‌ها دارد. ضرورت نوآوري در تربيت ديني از منظر مباني علمي علومي که به طور مستقيم در يافتن اهداف تربيتي مورد استفاده قرار مي‌‌گيرد، علومي است که درباره نيازهاي جسمي و رواني انسان بحث مي‌کند و درصدد تبيين مکانيسم وجودي انسان با توجه به اين دو جنبه ‌‌است. بنابراين، با توجه به نيازهاي انسان در اين ابعاد، ضرورت نوآوري در تربيت ديني از منظر علوم روان‌‌شناسي و جامعه‌‌شناسي مورد بررسي قرار مي‌گيرد. در اين مقاله، ضرورت نوآوري در تربيت ديني از نظر مباني ديني، علمي و فلسفي به دلايل مختلفي مورد بحث و بررسي قرار گرفته است.