ملخص الجهاز:
"مجموعۀ سرشار از طعن وطنز«نوشداروی طرح ژنریک»،بهطور مشخص انتقاد بهخود و جریانهای خودی است که این تاختن به نارواییها درسالهای پسین نیز در دیگر شعرها و بهویژه در مثنوی مشهور«آبها و مردابها»تداوم مییابد: {Sماجرا این بود،کمکم کمیت بالا گرفت#جای ارزشهای ما را عرضۀ کالا گرفت#سرپرست زرپرست و زرپرست سرپرست#لنگی این قافله تا بامداد محشر استS}توانمندی سید حسن حسینی در شعر نو و از جمله درمجموعۀ ارجمند«گنجشک و جبرئیل»از ویژگیهای بیانیاوست؛برخلاف قیصر که در شیوههای گوناگون،تعادل و قوتیکسان داشت؛به هر روی این هردو عزیز،تا واپسین سالها درجرگۀ شاعران مطرح بودهاند و در عین حال در محیط آکادمیکنیز منشأ اثر که این توفیق برای کمتر کسی به دست میآید.
البته در این میان نباید از مجموعۀ«نوشداروی طرح ژنریک»(سید حسن)و نیز شعر مشهور قیصر با مطلع«سراپا اگر زرد وپژمردهایم»به آسانی گذشت و نیز اشعار کوبندهای چون«مولاویلا نداشت»(قزوه)و«خیابان هاشمی»(عبد الملکیان)،در آنسالهاست."