خلاصة:
«اسطول الحریه»یا کاروان آزادی از دهم خردادماه 1389 در فرهنگ واژگان عرصه مبارزات ضدصهیونیستی بهطور برجستهای حک گردید تا شیوهای نوین از مقابله کارآمد علیه صهیونیستها را به جهانیان در قالب زمان ارایه نماید. فرهنگسازی مبارزات ضدصهیونیستی اهمیت خود را بسیار بیشتراز مبارزه در داستان کاروان آزادی که متشکلاز 45 فعال حقوق بشر از 50 ملیت در 6 کشتی است،برهمگان اثبات کرد و آنچه باعث درخشش این ابتکار برای شکستن حصر غزه گردید،حماقت صهیونیستها در اوج ناتوانی دربهکاگیری سایر روشها دربرخورد با این موضوع بود؛در واقع آنان در این جریان دچار استیصال سیاسی بهمعنای دقیق آن شدند و راه بهتر طبق خصلت ذاتی آنها همچون گذشته خشونت و کشتار بود. نوشتار راشد الغنوشیاز رهبران مسلمان تونس رویکردی جالب و متفاوت در این عرصه است.
ملخص الجهاز:
"گویی حتی دولت مبارک،که خود یکی از همدستان عمده رژیم صهیونیستی در محاصره غزه و کشتار کودکان و بیماران این منطقه است،با حادثه کاروان آزادی به یکباره از خواب بیدار شد و دستور داد گذرگاه رفح برای مدت نامحدودی باز شود!به راستی چه اتفاقی افتاده؟و چه چیزی تغییر کرده است؟چرا در طول جنگ غزه ساکنان این منطقه و تمامی انسان دوستان که از همسایه آنها طلب کمک میکردند و از او میخواستند به (به تصویر صفحه مراجعه شود) جای همدستی با صهیونیستها به یاری مردم غزه بشتابد پاسخی جز برپایی دیواری فولادین دور غزه با حمایت مالی امریکا دریافت نمیکردند؟ اما امروزه چه اتفاقی افتاده؟آیا تمامی کسانی که مبارک را تشویق کردند که در محاصره همسایهاش شریک باشد،تحت فشار افکار عمومی عقبنشینی کردهاند؟یا این کار اقدامی در جهت کاستن خشم جامعه روبه انفجار مصر علیه سردمدارانش است؟جامعهای که تنها در انتظار یک جرقه است تا در قضیه فلسطین نقش پررنگتری داشته باشد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) درست در زمانی که چنین تحولاتی داخل ترکیه در حال روی دان است،اروپا به او پشت کرده و بیداری اسلامی روندی فزاینده را طی میکند،قضیه فلسطین پای به صحنه میگذارد؛بهویژه مسئله غزه و قدس نیز به تکمیل آن میپردازد و این جنبش را از یک رویکرد دینی،فردی و اجتماعی صرف به طرحی سیاسی،تمدنی و اسلامی تبدیل کرده؛بهویژه آنکه مصر نیز از این موقعیت عقب نشسته و به تدریج به جزیی از اجزای تأمین امنیت برای صهیونیستها تبدیل شده است و به آنها چنگ میزند تا به امریکا نزدیک شود و در رأس حکومت باقی بماند."