بررسی سه کتاب درباره فرهنگ مردمی شوشتر مقدمة ومراجعة

"او در برگ 82 کتاب خود می‌نویسد که:«گویش‌ شوشتری دارای حالت‌هایی موسیقیایی است و این‌ موسیقی در چرخش اصواتی که در دیگر زبان‌ها کم‌تر است،از جمله کش‌دار ادا کردن کلمات و مقطع نبودن زبان و آهنگ ملایم گویش و غلتنده‌ بودن زبان،خود خاصیتی است که بافت موسیقی را هم شامل می‌شود و اگر کسی به خوبی به موسیقی‌ بومی شوشتر گوش فرا دهد،توازن کلام و موسیقی‌ را باهم تشخیص می‌دهد. اما به این گفته به روشنی اشاره نکرده است‌ که موسیقی شوشتر تابع زبان و فرهنگ‌ روزمره‌ی مردم است و در بیش‌تر جشن‌ها و مجالس شادمانی،زنان با نواختن دایره و خواندن ترانه‌های گوشه کنایه‌دار و رمز آمیز که‌ گویای شیوه‌ی زندگی و اندیشه‌های مردم این‌ استان است باهم‌راهی و پاسخ گروهی دیگر مهمانان به این کنایه‌ها،همراه با پای‌کوبی و کل زدن(هلهله)های پی‌درپی،شادی جشن را به اوج خود می‌رسانند."