ملخص الجهاز:
"پژوهشهای موسوم به پژوهشهای برخوردی2به مقداری (به تصویر صفحه مراجعه شود) که با آن صنعت بیمه خود را برای رژیم سرمایهای جدید آماده میکند،نشان میدهد که قراردادهای اتکایی نسبی بهطور کامل در فرمول استاندارد لحاظ شدهاند؛بنابراین به کاهش مناسبی از حد اقل سرمایه موردنیاز توانگری3 منجر میشوند.
5. اثر بیمه اتکایی غیرنسبی در فرمول استاندارد فرمول استاندارد از سرمایه در معرض خطر در سطح اطمینان 99/5 درصد استفاده میکند1( VaR99/5 )،تا سرمایه مخاطرهآمیز را برای SCR های کل و وابسته برآورد کند؛ یعنی یک VaR99/5 برای ریسک بلایای طبیعی و ریسک ذخیره و حق بیمه محاسبه میشود.
NLpr به صورت حاصلضرب اندازه کتابی و p(?) محاسبه میشود؛ -تابع P صدک 99/5 توزیع لگ نرمال را حساب میکند: (به تصویر صفحه مراجعه شود) معیارهای اساسی بازار برای ریسکهای حق بیمه و ذخیره و طبقات مختلف بیمهای حساب میشود(پارامترهای مدل توسط کمیته بیمه اروپایی و ناظران صندوقهای بازنشستگی حرفهای1معین شدهاند).
برای نشان دادن تفاوتها در قیمتگذاری(ارزشگذاری)اثر بیمه اتکایی، بیشتر بر اندازه سرمایه مخاطرهآمیز برای ریسک حق بیمه، قبل و بعد از بیمه اتکایی تأکید میکنیم،که به عنوان یک فاکتور SCR در فرمول استاندارد بهکار میرود.
فرمول استاندارد برای محاسبه انحراف معیار ریسک حق بیمه و ذخیره از پارامترهای ویژه موردقبول استفاده میکند،اما دو محدودیت عمده وجود دارد: -این روش انعطافپذیر است؛زیرا براساس نتایج گذشته است؛بنابراین فقط برای پرتفویهای بدون تغییر که بهوسیله بیمههای اتکایی ثابت پوشش داده میشوند،حساس است.
نتیجهگیری این گزارش با استفاده از مثالهایی نشان داد که فرمول استاندارد همانطور که در QIS4 بیان شد، نمیتواند اثر کاهش ریسک کامل را برای بیمه اتکایی نسبی درنظر گیرد."