تغییر جزئی در بهای مجله أخبار وتقارير

"اینان نمرده‌اند جاوید،زنده‌اند هر شب به بال روح به معراج می‌روند هنگامهء صعود تا خلوت خدای، آنجا که عقل را نبرد رخصت ورود پرواز می‌کنند با دوست،با حقیقت مطلق،جمال کل دمساز می‌شوند با روح تابناک شهیدان کربلا، همراز می‌شوند در تشنهء شهود"هم‌آواز می‌شوند. ما را برای بال گشودن بر اوجها تشویق می‌کنند. فریاد میزنند بما کای برادران دروازهء شهادت،اینک گشوده است رفتن توان از این در بگشوده یکنفس تا بارگاه ویژهء دلدار،بی‌نشان کوشید تا که با پر همت بسان ما بر اوجها پرید! اینان چو روح مطلق هستی،چو نور عقل یا چون کتاب وحی چون تجرد ابدیت به طول دهر جاوید،زنده‌اند در اوج عزت و عظمت در حریم دوست روزی خورند و لذتشان جاودانه است. این گلرخان نغز، این دسته‌دسته لاله‌ء خونین لعل‌فام پژمرده،کی شوند؟ بر باد،کی روند؟ اینان شکوفه‌های بهشت سعادتند در جاودانگی چو ابد،بی‌نهایتند گلهای رسته ز آنسوی مرز زمانه‌اند از تنگنای حلقهء تاریخ،جسته‌اند چون عرش،جاودانه ز هر مرز رسته‌اند!"