ملخص الجهاز:
گفت:این حکم پیامبر خداست و بسیار نیکوست،اما من در این مخاصمه به شکل دیگری داوری میکنم که هردو طرف دعوا را خوش آید: صاحب مزرعه زمین را به صاحب گوسفندان بسپرد تا آن را از بذر خویش بکارد و بپرورد و غله را بردارد و همۀ زراعت را خود بردارد، دگر بار بار از بدر خویش زمین را بکارد تا به ثمر برسد،آنگاه به ماحب زمین بازپس دهد تا وی به حقوق خویش برسد.
و از طرف دیگر صاحب گوسفندان،گوسفند خویش را به صاحب مزرعه داد تا از موی و پشم ایشان سود برد و آن مقدار که غله زمین وی را گوسفندان خوردند جبران شود و سپس گوسفندان را به صاحبش مسترد دارد و در نتیجه این یکی منفعت زمین را بردارد و آن دیگر منفعت گوسفند و هردو را نیک باشد و به هیچیک زیان نرسد،پس خداوند عز و جل قضاوت حضرت داوود و حضرت سلیمان را در آیۀ 78 سورۀ انبیاء چنین ستود: (و یاد کن)داوود و سلیمان را آنگاه که(دربارۀ)کشتزار داوری (حکم)میکردند،زیرا گوسفندان قوم(به شب)در آن چریدند و ما قضاوت ایشان را شاهد بودیم.