دو کمونیست - مجلة هفت الأدب والفن

"دربارهء این مرد چیزی نمی‌دانم و نمی‌توانم بگویم جز این‌که‌ آدم بسیار خوش مشربی است و در تلویزیون کار می‌کند. فکر کردم شاید بالبو از این‌که من‌ و آردیگو،دو دوستش،سر تحقیقی دربارهء زن در ایتالیا باهم کار کنیم،روحش شاد شود. فکر کردم زیباترین چیزی که فلیچه بالبو هنگام حضورش‌ در کنار آدم‌ها داشت این بود که هرگز تحریف‌شان نمی‌کرد و قابلیت‌هایی را که نداشتند به‌ آن‌ها نمی‌بست؛در عوض سعی می‌کرد حیاتی‌ترین و ژرف‌ترین هستهء وجودی را در طرف‌ مقابل جست‌وجو کند و بهترین وجهه شخصیت را آزاد کند؛همین. از حضور نام آردیگو خوشحال و درعین‌حال نگران بودم اما خاطرهء شخص بسیار خوش مشربی‌ که آن‌روز به خانه‌مان آمده بود،بسیار خوشحالم می‌کرد. با این حال مطمئنم در دنیا باید جایی هم برای کسانی باشد که مثل من از سیاست سر درنمی‌آورند و اگر بخواهند دربارهء آن صحبت کنند چرت‌وپرت می‌بافند و بنابراین بهترین کاری که می‌توانند انجام دهند این است که هرگز اظهار نظر نکنند."