ملخص الجهاز:
"خدای متعال برای تفهیم این واقعیت که در ساختار آدمی در کنار سائقه های عضوی که در خدمت بقای او هستند محرکی وجود دارد که هیچ نقشی در زمینه زیست و بقا و صیانت ذات ندارد، از شرایط طبیعی و اجتماعی خاصی یاد می فرماید که در آن نه برآوردن نیاز به خوراک و نه نیاز به پوشاک و مسکن دشوار است، و نه رقیب و منازعی از همنوعان هست که واکنش های دفاعی را لازم آورد.
همین معنی را در دو آیه دیگر تأکید می نماید و می فرماید: پیمودن فرایند تقرب به خدا در امان ماندن از تأثیرات آز را درپی دارد و در آنجا از آز با واژه (شح) یادمی فرماید: (و کسانی که پیش از ایشان (یعنی مهاجران از مکه به مدینه) شالوده جامعه و ایمان را فراهم ساختند درحالی که هر کس را که سوی آنان هجرت می کرد دوست می داشتند، و در دل خویش نسبت به آنچه داشتند نیازی احساس نمی کردند، و دیگران را بر خویشتن مقدم می داشتند گرچه آن چیز اختصاصی ایشان می بود، و کسانی که از آز درون خود ایمن بمانند، آری اینان همان رستگاران اند).
همین واقعیت ساختاری آدمی و پدیدار جامعه شناختی، روان شناختی و تعالی شناختی است که این پدیدار شگفت انگیز زندگی ما را بیان علمی می کند که وقتی نام خدا برده می شود، یا خدا به یادمان می آید حقگرایی در ما هیجان واکنشی ببار می آورد تا به همه متعلقاتش توجه یافته عواطفی نسبت به آن ها در ما پدید می آید و برای کارهایی نسبت به آن ها احساس مسؤولیت کرده برانگیخته می شویم و نیز توجه می نماید که چرا برای هدایت بشر کافی است نام خدا را ببریم؟ پیامبران می آیند تا فقط نام خدا را ببرند و دین را عرضه کرده بیاموزند."