خلاصة:
یکی از مهم ترین معیارها برای سنجش درجه ی توسعه یافتگی یک کشور میزان اهمیت و اعتباری است که زنان جامعه در زمینه های مختلف علمی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دارا هستند. اشتغال زنان به عنوان یکی از مولفه های توسعه ی اقتصادی همواره ارزیابی و سنجش می شود و قالبی از برنامه ریزی های دورنگرانه ی کشورها است. رقابت میان کشورهای خاورمیانه در زمینه های مختلف، توسعه ی اشتغال زنان را هدف می گیرد و جمهوری اسلامی ایران در صدد است که در افق 1404 بالاترین قله ی اهداف توسعه ای را فتح کند و طبیعتا رشد اشتغال زنان نیز نسبت به سایر کشورهای منطقه مدنظر است. مقاله ی حاضر که مستخرج از تحقیقی در این زمینه است با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای، طی یک دوره ی 35 ساله، وضعیت اشتغال زنان را در کشورهای منطقه ی خاورمیانه مقایسه می کند و با استفاده از تکنیک سری های زمانی، چشم انداز اشتغال زنان منطقه به ویژه ایران را در سال مورد هدف به تصویر می کشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که زنان ایران می توانند از امکانات شغلی مناسب تری نسبت به منطقه بهره مند شوند و در رتبه ی پنجم منطقه قرارگیرند و با توجه به روند رشد شاخص نسبی اشتغال زنان حتی امکان دست یابی ایران به رتبه ی اول یا دوم خاورمیانه قابل انتظار خواهد بود.