مسئله «من آغازین» نزد ادموند هوسرل؛ پرسش از «نزدیکی» بدیهی خود مقالة

"در رابطه با این مفهوم می‌توان پرسش‌هایی متعددی را مطرح نمود برای مثال:آیا این مفهوم زاییده نوعی‌ جهش فکری است که از تحلیل‌های تجربی هوسرل فراتر می‌رود؟آیا"من آغازین‌"واقعا به نگاه پدیده‌شناختی‌ درمی‌آید؟آیا می‌توان گفت که این مفهوم صرفا یک ایده است که با پدیده‌شناسی بیگانه است و از بیرون به آن وارد می‌گردد؟ پاسخ این کتاب به چنین پرسش‌هایی،منفی است؛زیرا نشان می‌دهد که من آغازین،پدیده‌ای است که به گونه‌ای‌ بسیار دشوار می‌تواند درآید حتی آن هنگام که می‌تواند از جنبه‌های پنهانش آزاد و رها شود. (به تصویر صفحه مراجعه شود) نوسینده در فصل اول از این بخش تلاش می‌کند تا از طریق بحث موضوعی درباره مفهوم بداهت،چشم‌انداز متفاوتی را آشکار سازد که به نظر وی تمام تحلیل‌های پدیده‌شناختی را اساسا معین می‌نماید. فصل 4 به بررسی همان بافت و زمینه‌ای می‌پردازد که مسئله من آغازین پدید آمده است و نشان می‌دهد که این‌ مسئله از یک‌سو با مسئله اشتراک بین الاذهانی و از سوی دیگر با بحث روشی در مورد"منی که به‌طور پدیده‌شناختی‌ شهود می‌کند"ارتباط دارد."