خلاصة:
از موضوعات مهم روابط بینالملل،«همکاری و منازعه»بین دولتهاست که به منظور تبیین آن تلاشهای نظری بسیار از جانب اندیشمندان و متفکران مکاتب مختلف بویژه رئالیستها و لیبرالیستها به عمل آمده است.موضوعی که این مقاله به آن میپردازد،دیدگاهها و نظریات یکی از اندیشمندان جریان سازهانگاری به نام«الکساندر ونت»است.از آنجا که وی روابط بینالملل را «برساخته اجتماعی»میداند که در فرایند تعامل با کنشگران قوام مییابد،بررسی دیدگاه وی راجع به موضوع مورد مطالعه از اهمیت بسیار برخوردار است.فرضیه اصلی نویسندگان این است که الکساندر ونت در ارائه یک نظریه اجتماعی درباره همکاری و منازعه دولتها مخصوصا منازعات قومی موفق است اما این نظریه از قدرت تبیینی چندان جهت توضیح روابط همکاریجویانه و منازعهجویانه دولتها در همه شرایط برخوردار نیست.
ملخص الجهاز:
"فرضیه اصلی نویسندگان این است که الکساندر ونت در ارائه یک نظریه اجتماعی درباره همکاری و منازعه دولتها مخصوصا منازعات قومی موفق است اما این نظریه از قدرت تبیینی چندان جهت توضیح روابط همکاریجویانه و منازعهجویانه دولتها در همه شرایط برخوردار نیست.
فرضیه این مقاله آن است که«الکساندر ونت در ارائه یک نظریه اجتماعی درباره همکاری و منازعه دولتها مخصوصا منازعات قومی موفق است اما نظریه وی از قدرت تبیین روابط همکاریجویانه و منازعهجویانه دولتها در همه شرایط برخوردار نیست».
از دیدگاه وی امکان دسترسی مستقل و بیواسطه به جهان وجود ندارد و همه کنشهای انسانی در فضایی اجتماعی شکل میگیرند و معنا پیدا میکنند و این معناسازی است که کموبیش به واقعیت جهان شکل میدهد( 751:9891,funo ) سازهانگاری با رد برداشتهای خردگرایانه نئورئالیسم و نئولیبرالیسم،دیدگاهی منطقی- اجتماعی به سیاستهای جهانی ارائه داد که بر اهمیت ساختارهای هنجاری،مادی و نقش هویت در ساخت منافع،کنشها و تکوین متقابل کارگزار-ساختار تأکید میکند dna ecirP ) ( 8991,eigguR;5002,7991,reldA;652,8991,htimS-sueR .
دیدگاه ونت در مقابل نظریه کنت والتز نظریهپرداز جریان اصلی روابط بینالملل قرار میگیرد که طبق آن موجودیتهای اجتماعی اعماز ساختارها و کنشها هم از نظر وجودی و هم از نظر عملکرد،مستقل از برداشتها و فهم انسانها وجود دارند و در واقع،آن ساختار آنارشیک نظام بینالملل است که همکاری و منازعه میان کارگزاران را تعیین میکند.
فرضیهای که در این مقاله از طرف نویسندگان مطرح شد، این بود که الکساندر ونت در ارائه یک نظریه اجتماعی در خصوص همکاری و منازعه دولتها مخصوصا منازعات قومی موفق بوده است اما این نظریه قدرت تبیین روابط همکاریجویانه و منازعهجویانه دولتها در همه شرایط را ندارند."