سدهای شکسته و سیل بندی نیست! مقالة

"با اخلاق می‌توان زیست یا بی‌اخلاق‌ تندبادی توفنده جامعه‌ها را فرو میریزد برهنه گرانی که چون مرضی مسری همه‌ی جهان را در می‌نوردد اولین چیزی که هدف قرار می‌دهد،اخلاق‌ است. اخلاق زخم خورده و به کنجی افتاده است جامعه‌های پیشین یک‌یک فرو می‌ریزند،تندباد بی‌رحم است و در رهگذارش هیچ برجای نخواهد گذارد،آیا این تندباد،از توفیدن،باز خواهد ایستاد؟! ارزشی نمانده است که شکافهائی بر پیکر خود نداشته باشد،اخلاق،زخم‌خورده به کنجی‌ افتاده است و توفان همه درها را به شدت و باصدا می‌گشاید انقلاب جهانی در اخلاق همهء فلسفه‌ها را که‌ از مشرب علم اخلاق می‌نوشیدند به پست نابودی‌ سپرده است. مرگ اخلاق کلاسیک و ناتوانی بشر امروز در آفرینش‌ اخلاقی نو،براستی زنگ خطری است:آیا با اخلاق‌ میتوان زیست یا بی‌اخلاق؟ زمانی«تو باید»فرمان اخلاق بود. نه تنها اخلاق، ایمان این قدیمی‌ترین مایه وحدت و جمعیت خاطر،کارکردها و کابردهای خود را از دست میدهد و پریشانی خاطر از راه می‌رسد علوم‌ مادی و صنعت ایمان و درون‌نگری را از چنگ بشر بوده."