خلاصة:
میزان تکرار جرم و محکومیت دوباره همواره به عنوان یکی از اصلی‌ترین معیارهای سنجش میزان اثربخشی کیفرهای اجتماع‌محور تلقی شده است.اما امروزه این معیار به دلیل ضعف‌ها و نارسایی‌های فنی و روش‌شناختی شاخصی دقیق و علمی برای ارزیابی کیفرهای اجتماع‌محور به نظر نمی‌رسد.نادیده انگاشتن اهداف چندگانهء کیفر،ابهام‌های موجود در معیار محکومیت دوباره،یکسان تلقی کردن محکومیت دوباره با تکرار جرم،برابر انگاشتن شدت کلیهء جرم‌ها و...،از مهم‌ترین انتقادهای وارد بر این شاخص محسوب می‌شود.ارزیابی همه‌جانبه و علمی کیفرهای اجتماع‌محور مستلزم بهره‌گیری از طرح‌های تحقیقاتی با ماهیتی کثرت‌گراست. این‌گونه طرح‌های ارزیابی دغدغه‌ها و ملاحظات تمام کنشگران و سهام‌داران عدالت کیفری را مورد توجه قرار می‌دهد.تمرکز روی‌کردهای کثرت‌گرا به نتایج اجرای طرح محدود نمی‌شود بلکه علل و عوامل اثربخشی یا فقدان اثربخشی و بسترها و شرایط موفقیت و ناکامی را به طور دقیق تبیین می‌کند.
ملخص الجهاز:
"مقاله چالش‌های ارزیابی کیفرهای اجتماع‌محور چالش‌های ارزیابی کیفرهای اجتماع‌محور* سرمایهء اجتماعی:بستری برای اعمال کیفرهای اجتماع‌محور در ایران* نظارت الکترونیکی:گامی به سوی جایگزین‌های زندان* جایگاه جایگزین‌های حبس در نظام عدالت کیفری ایران(حال و آینده)* کیفرهای اجتماع‌محور:از نظریه تا عمل* محرومیت از حقوق اجتماعی در لایحهء«مجازات‌های اجتماعی جایگزین زندان»* مبانی ارزیابی اثربخشی کیفرهای اجتماع‌محور و تحلیل‌یافته‌های آن* محمد فرجیها1 چکیده میزان تکرار جرم و محکومیت دوباره همواره به عنوان یکی از اصلی‌ترین معیارهای سنجش میزان اثربخشی کیفرهای اجتماع‌محور تلقی شده است.
پرسشی که مطرح می‌شود این است که آیا این معیار شاخص دقیقی برای اندازه‌گیری میزان اثربخشی است؟آیا می‌توان معیارهای دیگری را در کنار این معیار برای سنجش میزان اثربخشی به کار گرفت؟آیا امکان ترکیب شاخص‌های مختلف برای اندازه‌گیری دقیق میزان اثربخشی یک کیفر وجود دارد؟ اهمیت ارزیابی وقتی که در حوزه‌های مختلف عدالت کیفری و از جمله کیفرهای اجتماع‌محور مطرح می‌شود معنا و مفهوم پیدا می‌کند.
مطالعهء میزان محکومیت دوباره زمانی می‌تواند به عنوان یکی از شاخص‌های مهم و اصلی ارزیابی کیفرهای اجتماع‌محور مورد استفاده قرار گیرد که پژوهش‌گران درک عمیقی از محدودیت‌های این روش داشته و در ارائهء نتایج تحقیق نارسایی‌های آن را مورد توجه قرار دهند.
دست‌اندرکاران تهیه و تدوین طرح‌های پژوهشی در حوزهء ارزیابی باید با در نظر گرفتن گونه‌های مختلف شاخص اثربخشی و ارزیابی فرایند در کنار معیارهای سنتی مانند کاهش میزان بزه‌کاری دوباره بر این نکته تأکید ورزند که پژوهش در مورد اهداف عدالت کیفری هیچ‌گونه تضادی و مغایرتی با سنجش اهداف عدالت اجتماعی ندارد."
(
, 
, 
)
