دروازه ی مرگ، بهار شیراز، تبعید الأدب والفن

"*سه شعر از فرهاد عابدینی (به تصویر صفحه مراجعه شود) دروازه‌ی مرگ،بهار شیراز،تبعید نه... تحمل نمی‌شود کرد آهنگ یکنواخت این خنک‌کننده‌ی فرسوده به سمفونی مرگ می‌ماند و شیار چهره‌ی عزاداران سیاهپوش را دوچندان می‌کند و اندوه را منتشر جهان چنین است از دری می‌آییم و از دروازه‌ای می‌رویم با افسانه‌ی شگفت و طنزی تلخ. به پوستت که دست کشیدم گندم در خاطره‌ام پیچید و تبعید پدر از بهشت بانو با تو جهان بی‌بهشت هم زیباست."