وطن، از یاد رفته ای مقدس الأدب والفن

"خراسان است و نسل سربداران‌ ز جان بگذشتگان در راه ایران‌ وطن خون دل عین القضات است‌ نیایش‌نامه پیر هرات است‌ وطن یعنی‌"شفا"،"قانون‌"،"اشارات‌" خرد بنشسته در قلب عبارات‌ نظامی خوش سرود،آن پیر کامل‌ :"زمین باشد تن و ایران ما دل‌" وطن آوای جان شاعر ماست‌ صدای تار بابا طاهر ماست (به تصویر صفحه مراجعه شود) اگرچه قلب‌"طاهر"را شکستند و دستش را به مکر و حیله بستند ولی ماییم و شعر سبز دلدار دو بیت طاهر و هیهات بسیار وطن آوای جان می‌پرستان‌ سخن از"بوستان‌"و از"گلستان‌" وطن یعنی تو و گنجینه راز تفال از لسان الغیب شیراز وطن دارد سرود مثنوی را زلال عشق پاک معنوی را تو دانی‌"مولوی‌"از عشق لبریز نشد جز با نگاه‌"شمس تبریز" مرا نقش وطن در جان جان است‌ همان نقشی که در نقش جهان است‌ وطن یعنی سرود مهربانی‌ وطن یعنی شکوه همزبانی‌ وطن یعنی درفش کاویانی‌ سپید و سرخ و سبزی جاودانی‌ ز عطر خاک میهن گرشوی مست‌ کویر لوت ایران هم عزیز است‌ وطن شور و نشاط هستی ما وطن میخانه ما،مستی ما وطن دار الفنون،میرزا تقی خان‌ شهید سرافرازین کاشان‌ وطن یعنی بهارستان،مصدق‌ حضوری بی‌ریا چون صبح صادق‌ ز خاک پاک ما پروین بخیزد "بهار"آن یار مهرآیین،بخیزد که از جان ناله با مرغ سحر کرد دل شوریده را زیر و زبر کرد وطن یعنی صدای شعر نیما طنین جان فزای موج دریا ز دریای وطن خیزد همی در چو آژیر و چو دریادار بایندر وطن یعنی خزر،صیاد،جنگل‌ خلیج فارس،رقص نور،مشعل‌ وطن یعنی تجلی‌گاه ملت‌ حضور زنده و آگاه ملت‌ وطن یعنی دیار عشق و امید دیار ماندگار نسل خورشید کنون ای هموطن،ای جان جانان‌ بیا با بگو:پاینده ایران"