خلاصة:
در این مقاله، با استمداد از دیدگاههای امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری، اهداف انقلاب اسلامی تبیین و سپس با مروری تحلیلی بر فرایند مسائل اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و علمی دو دهة گذشته انقلاب اسلامی، برخی از عملکردهایی که به منزلة تهدید یا لغزش، سبب انحراف از اهداف نظام بودهاند، بررسی شده است.اولویت رشد اقتصادی و برنامهریزی تکبعدی در دورة سازندگی و تلاشهای وسیع در زمینههای سیاسی - فرهنگی پس از دوم خرداد با الگوهای سکولار و فرهنگ لیبرالیستی، موجب انحراف برنامهها از اهداف انقلاب اسلامی شد. مقالة حاضر بر این فرضیه بنا شده است که: برنامههای توسعة اقتصادی، سیاسی و فرهنگی، در دو دهة گذشته، یارای تأمین اهداف انقلاب اسلامی را نداشته است.بر این اساس، سؤالهای تحقیق عبارتند از:1. چه نارساییهایی در برنامههای توسعة اقتصادی، سیاسی و فرهنگی وجود داشته است؟2. چه معیارهایی برای نقد این برنامهها در کلام امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری وجود دارد؟3. برای بازگشت به اهداف انقلاب اسلامی، چه اولویتهایی باید رعایت شود؟لذا ضمن پاسخ به پرسشهای مذکور، اصالت و محدودیت عدالت، اولویت فرهنگ در قالب سیاستهای راهبردی و برنامههای کلان نظام و اهتمام جدی به توسعة فرهنگ و پیشرفت علم به عنوان زیرساخت اصلی برای حرکت به سوی اهداف انقلاب اسلامی تبیین شدهاند.
ملخص الجهاز:
"(7/5/1369) آنچه در بیان و ادبیات حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری به عنوان اسلام ناب محمدی(ص) مورد تأکید قرار گرفته، اسلامی است که با تأکید بر عدالت و رفع تبعیض و اهتمام به فقرزدایی و توجه به فقرا و تهیدستان، سعی در برکشیدن و فراهم ساختن زمینة تکامل آنان را دارد.
(مقام معظم رهبری، 14/4/1368) آنچه در انقلاب اسلامی اتفاق افتاد و جهان را به خود مشغول کرد و نمونهای از آن را در نامة حضرت امام(ره) به گورباچف شاهد بودیم، از تأثیرات وجودی آن بزرگوار به عنوان انسان کامل به حساب میآید؛ انسان سالکی که از عدالت صغری سفر کرده و عدالت وسطی را پشت سر گذاشته و به عدالت کبری رسیده است؛ 1 چون انسان کامل که خلیفهالله است، نه تنها مسئول تنظیم روابط اجتماعی امت اسلامی، بلکه مسئول تدبیر همة امتها و وسیعتر از آن، همة موجودات تکوینی است که در قلمرو ولایت او قرار دارند.
آنچه مقام معظم رهبری از تلاشهای یاد شده مد نظر دارد، از بیان ذیل خلاصه میشود: «باید مغزهای متفکر استاد و دانشجوی ما بسیاری از مفاهیم حقوقی، اجتماعی و سیاسی را که شکل و قالب غربیآنها از نظر بعضی مثل وحی منزل است و نمیشود دربارهاش اندک تشکیکی کرد، در کارگاههای تحقیقاتی عظیم علوم مختلف حلاجی کنند؛ روی آنها سؤال بگذارند؛ این جزمیتها را بشکنند و راههای تازهای پیدا کنند؛ هم خودشان استفاده کنند، هم به بشریت پیشنهاد کنند."