خلاصة:
یکی از علتهای عمدهای که اشتغالزایی را در بخش صنعت به راهبردی الزامآور تبدیل
میکند، عبارت است از: امکان گسترش صادرات غیر نفتی و افزایش درامدهای ارزی از طریق
توجه به رشته فعالیتهای صنعتی با شدت کاربری بالا. لازم به ذکر است که در کشور ما
عامل کار از وفور نسبی بهرهمند بوده؛ مواد اولیه و منابع مورد نیاز بخش نیزدر آن
قابل تجهیز است. بخش صنعت نیز قابلیت زیادی در اثرگذاری بر روند توسعه اقتصاد کشور
دارد. باید به منظور تسهیل در دستیابی به توسعه اقتصادی، افزایش کارایی، توان
تولیدی و اشتغالزایی بخش صنعت رشته فعالیتهای صنعتی کشور که قابلیت بالاتری برای
ایجاد اشتغال مولد دارند؛ شناسایی و معرفی شوند. این مقاله به دنبال پاسخگویی به
این سؤال است که رشته فعالیتهای صنعتی قابلیتدار با هدف ایجاد اشتغال کدامند؟
بنابراین اولویتهای اشتغالزایی زیر بخشهای صنعتی کشور که با استفاده از شاخصهای
علمی تعیین شدت کاربری (مطابق کدهای ISIC) و روش تاکسونومی عددی تعیین شده است،
بترتیب زیر است:
1 - صنایع نساجی؛ 4 - صنایع ماشینآلات؛ 7 - صنایع متفرقه؛
2 - صنایع کانی؛ 5 - صنایع مواد غذایی؛ 8 - صنایع فلزات اساسی؛
3 - صنایع چوب؛ 6 - صنایع کاغذ وچاپ؛ 9 - صنایع شیمیایی.
ملخص الجهاز:
"به دلیل اینکه ارتباط بین تعداد نیروی کار و ارزش تولیدات صنایع در مدلهای اقتصادسنجی نمیتواند کلیة جوانب شدت کاربری و قابلیت اشتغالزایی صنایع را توضیح دهد و از طرف دیگر، روش تاکسونومی عددی قادر است با بهکارگیری شاخصهای متنوع، تحقق اهداف از پیش تعیین شده برمبنای آن را تسهیل کند، رتبهبندی حاصل از روش تاکسونومی عددی به عنوان معرفی رشته فعالیتهای صنعتی قابلیتدار کشور با هدف ایجاد اشتغال مولد، پذیرفته شد."