نقد و نظر: تناقض در صدور رای برای موضوع واحد مقدمة ومراجعة

"ج)اگر قائل به این باشیم[که]منظور قانون‌گذار ازبازداشتگاه،صرفا زندان است و بس؛و بازداشتگاه‌هایموقت مراجع انتظامی محمل قانونی ندارد و نگهداریمتهم و تحت نظر قرار دادن متهم با قرار تامین در اینمکان‌ها مخالف قانون است؛به نظر چنین دیدگاهیمخالف رویه قضایی از دیرباز تاکنون می‌باشد و عملاموجبات تعطیل شدن امر تحقیقات و معطل ماندنامر جزائی را به دنبال خواهد داشت؛زیرا فوریتامر جزایی از اهمیت به‌سزایی برخوردار می‌باشدو قانون‌گذار به موجب مواد متعدد بر این امر صحهگذاشته و حتی ایام تعطیل را،موجب توقف امرتحقیق محسوب ننموده است. علیهذا با عنایت به مراتب فوق،فوریت داشتن امر جزائی و معطل نماندن امر کیفریکه در مواد متعدد به آن اشاره شده و از همه مهم‌ترآمره نبودن ماده 127 قانون آیین دادرسی کیفری ازلحاظ معرفی حتمی متهم تحت قرار به زندان وفقدان ممنوعیت قانونی در این خصوص،همه مویداین است که در اختیار قرار دادن متهم به مامورینآگاهی پس از صدور[قرار]کفالت و یا وثیقه جهتتکمیل تحقیقات،نه تنها مخالف قانون نیست بلکهامری است ضروری،جهت کشف واقع و اجراینظر مقنن."