ملخص الجهاز:
"با درنظر گرفتن اینکه رایانه امکان ترکیب دنیای مکتوب را با صوت،عکسهای ثابت، ویدئویی دیجیتال و حتی فضاهای سهبعدی ممکن میسازد،چگونه میتوانیم از امکانات جدید برای فراتر رفتن از دستاوردهای مدرنیسم بهره ببریم؟به بیان دیگر،چگونه میتوانیم این امکان را فراهم آوریم که کاربر، فقط نوعی«هممؤلف»ساده نباشد(چیزی که«ایدئولگها»تعامل بهشکلی سادهدلانه مدنظر دارند)بلکه بیشتر او را وارد فضای ذهنی-روانی یک متن،وارد فرایند تفکر فاعلشناسای1دیگر بکنیم؟خلاصه آنکه چگونه میتوانیم از امکانات بازنمایی جدید یک رایانه برای بازنمایی حیات ذهنی و روانی-و بهطور عامتر،ذهنیت انسان-به شیوههای جدید بهره ببریم؟ هنگام تأمل دربارهء این پرسشها ملهم از فیلمسازان خاصی بودهام که دلنگرانی آنان استفاده از سینما فقط به عنوان رسانهای برای انتقال ایدهها و بحثها نیست(همان کاری که مستندهای مرسوم ظاهرا به آن میپردازند)،بلکه استفاده از آن بیشتر به عنوان رسانهای است که قابلیت عرضهء خود فرایند تفکر را دارد.
این حقیقتی است که اگرچه فقط مانستربرگ و عدهء معدودی دیگر میان ذهن انسان و زبان سینما پیوند برقرار کردهاند،در مورد رایانه،ایجاد پیوندهای مشابه در کانون تحقیقات بسیاری از حوزههای جدید قرار گرفته و فوق العاده موفق بوده است.
متون چندرسانهای ما تنها زمانی حق پیچیدگی رایانههایی را که در تضعیف و توزیع این متون به کار رفتهاند ادا میکنند،که پیچیدگی احساس انسان امروزیبودن را نیز ادا کنند:با اندیشیدن و تأمل کردن و حمل بار تاریخ فرهنگی انسان و حجم بیسابقهء اطلاعات و خبرها از دورتادور جهان،تعامل با ذهن مصنوعی رایانهها و اذهان دیگر انسانها-و باز همچون همیشه واکنش نشان دادن به پرتو آفتاب از میان کرکرهء پنجره،سبزی علفها و وزش باد درمیان درختان."